Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Μετά των αγίων (2)

- Το πρώτο φιλί παιδιού στον πατέρα που δεν το θυμάται και ο τελευταίος ασπασμός που θα τον θυμάται για πάντα.

- Ποδήλατο μικρού που μεγάλωσε, στη πίσω μάντρα, στ' άχρηστα, αφημένο.

- Τα κοριτσάκια εκείνα στη φωτογραφία του 1948, που τα μισά ήταν με τα μαλλάκια τους κανονικά και τα άλλα μισά κουρεμένα με την ψιλή, για να δηλώνεται έτσι ότι ήσαν ορφανά.

Γιώργος Μαρκόπουλος
από τη συλλογή Κρυφός κυνηγός, 2010

2 σχόλια:

Thekla είπε...

...η μνήμη και η καταγραφή της, η ποίηση που διασώζει τις στιγμές του παρελθόντος κάνοντας το να μοιάζει τόσο παροντικό!

Poet είπε...

Ή τόσο μακρινό που διερωτάσαι αν υπήρξε ποτέ, Αναστασία μου.