Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Το χούφταλο

Αυτό το χούφταλο που βλέπετε
να περιφέρει τη σκιά του αγόγγυστα
στους διαδρόμους των νοσοκομείων
αναζητώντας με απόγνωση ένα βλέμμα
για να στηρίξει το γκρεμισμένο μπόι του

Αυτό το χούφταλο που λέτε
γέννησε τη Μέριλιν Μονρόε
τη Ρόζα Λούξεμπουργκ
το Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ
εσάς που με διαβάζετε
εμένα που γράφω

Θανάσης Μαρκόπουλος
από τη συλλογή Μικρές ανάσες, 2010

9 σχόλια:

librarian είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
librarian είπε...

Είχα ανάγκη για μερικές λέξεις ποιήματος και πέρασα από τα μέρη σου! Με την ευκαιρία αφήνω και μια καλησπέρα!

Poet είπε...

Ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη η παρουσία σου, κορίτσι της βιβλιοθήκης. Καλησπέρα, να είσαι πάντα καλά.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Με βασανιστική φιλαυτία..
κρυμένη όταν είναι αναγκαίος ένας εγωισμός για κάποιον που "θέλει" να υπάρξει..
Την καλησπέρα μου Τόλη!

Poet είπε...

Καλησπέρα, Στρατή.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Καλημέρα Τόλη μου.

Πολύ ανθρώπινο το μήνυμα των όμορφων τούτων στίχων του Θανάση Μαρκόπουλου. Είναι το είδος της ποίησης που με αγγίζει βαθιά.

Σίγουρα Τόλη μου θα πρέπει να έχεις ελαττώσει την ανάπαυση σου, αλλιώς δεν εξηγείται πως είναι δυνατόν να είσαι παρόν σε όλα τα διαδικτυακά στέκια και όχι μόνον.....

Poet είπε...

Κι εμένα με συγκίνησε το ποίημα, Τάσο μου. «Κοινή γαρ η τύχη ...»

Δεν είναι ακριβώς έτσι με το διαδίκτυο. Μπαίνω τώρα περισσότερο στο facebook (κανούριο κοσκινάκι μου) και είναι πολλές μέρες που δεν έχω δει τα ιστολόγια των φίλων. Ανάπαυση; Τι είναι αυτό;

55fm είπε...

Tόλη μου,συγκινητικό και ανθρώπινο το ποίημα.
Χούφταλο... λέξη που με φοβίζει...
Όσο για το facebook,σε χαίρομαι που είσαι μέσα και εκεί,όσο δεν φαντάζεσαι!
Φιλιά πολλά

Poet είπε...

Είμαι βέβαιος ότι θα γίνεις μια θελκτική ογδοντάχρονη, Ουρανία μου. Και υγιέστατη.

Μη χαίρεσαι και πολύ. Έβαλα άλλο ένα μπελά στο κεφάλι μου. Τόσο μεγάλο όσο δεν φαντάζεσαι.

Καλό βράδυ.