Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Νυχτερινό πλάνο























το δάσος θα 'ναι ολόφωτο
και νύχτα
πυροτεχνήματα ή αστέρια
μια μακρινή γιορτή ή νίκη
δε θα μ’ αναγνωρίσεις,
θα 'ναι η μικρή τριανταφυλλιά
που στέκει διψασμένη,
κοιτώντας προς τη γη, ανίσχυρη
θα 'μαι μια μελωδία αλλόκοτη,
μία ευχή αθόρυβη στο ημίφως,
παιδιού που ξέχασε να κλάψει
ένα πορτρέτο άψυχο
ζωγράφου φαντασμένου
κι εσύ θα 'σαι ένα άγαλμα που 'χει
χαλκέψει η σιωπή
ίσως να γνωριστούμε πάλι
μα ίσως να τρέξουμε μακριά
παραίτηση ή άρνηση
ή απλά μια συγκατάβαση
που πεταρίζει ανέμελη
σε χνώτα φυλλωμάτων
μια αμυδρή αναζήτηση
εξαίσιων πρωινών
μα ίσως παρανόηση ταυτότητας ή τόπου
ή λάθος χρόνος και περίσταση
μπορεί λάθος ζωή
κι ίσως η λήθη ανένδοτη
να σιγοκαίει στα βλέφαρα
ώσπου τα μάτια ξέθωρα
να γείρουν προς το μέλλον
Χαρά Ναούμ
δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο της ποιήτριας

4 σχόλια:

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

"μία ευχή αθόρυβη στο ημίφως"
εικόνες και όνειρα,
προσδοκίες και παραιτήσεις,
όλα μπερδεμένα γλυκά
σε αυτό το ποίημα της Χαράς
που δίνει χαρά στις μέρες μας..
Πολύ όμορφο Τόλη. Καλημέρα.

Poet είπε...

«Όλα μπερδεμένα γλυκά», πολύ σωστά, Έλενα. Oh, dreams of youth and hopes of paradise! One thing at least is certain, this life flies ...

Μετά τον Ομάρ Καγιάμ, αν πω τώρα ότι καταλαβαίνω τον Φάουστ, ελπίζω να μη με παρεξηγήσετε.

Καλή σου μέρα, Έλενα.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

η λήθη ανένδοτη
να σιγοκαίει στα βλέφαρα
ώσπου τα μάτια ξέθωρα
να γείρουν προς το μέλλον..

ΥΠΕΡΟΧΟ!
Στίχοι που δικαιώνουν το ποίημα!
Γειά σου Τόλη, Έλενα!

Poet είπε...

Καλησπέρα, Στρατή. Το τέλος έχει πάντοτε ιδιαίτερη σημασία. Και η καινούρια αρχή.