Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Αγαπώ τα μάτια σου τα φθινοπωρινά
Αγαπώ τα μάτια σου.
Από μέσα τους αναδύομαι άλλοτε Άνοιξη
κι άλλοτε ρέω πρωτοβρόχι.
Αγαπώ τα μάτια σου τα φθινοπωρινά.
Είναι το φως τους που μετάλλαξε
το αγκάθι σε ανάσα ροδοπέταλη
και η νύχτα ντύθηκε ουράνιο τόξο.
Αγαπώ τα μάτια σου.
Κι εκείνες οι στιγμές της σιωπής
έχουν κάτι από το άρωμα του Απρίλη.
Αγαπώ τα μάτια σου τα φθινοπωρινά.
Καθώς απλώνεται το βλέμμα
και γίνεται άηχη κραυγή
νιώθω πως τ' όνειρο αβίωτο
δεν θα μείνει.
Μαρία Πισιώτη
από τη συλλογή Ηδύλη-ακά τοπία;
ποιήματα 2001-2008, 2009
Από μέσα τους αναδύομαι άλλοτε Άνοιξη
κι άλλοτε ρέω πρωτοβρόχι.
Αγαπώ τα μάτια σου τα φθινοπωρινά.
Είναι το φως τους που μετάλλαξε
το αγκάθι σε ανάσα ροδοπέταλη
και η νύχτα ντύθηκε ουράνιο τόξο.
Αγαπώ τα μάτια σου.
Κι εκείνες οι στιγμές της σιωπής
έχουν κάτι από το άρωμα του Απρίλη.
Αγαπώ τα μάτια σου τα φθινοπωρινά.
Καθώς απλώνεται το βλέμμα
και γίνεται άηχη κραυγή
νιώθω πως τ' όνειρο αβίωτο
δεν θα μείνει.
Μαρία Πισιώτη
από τη συλλογή Ηδύλη-ακά τοπία;
ποιήματα 2001-2008, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου