Οι ήχοι του σπιτιού

Ο ύπνος μου γίνεται άγριος
όταν ακούγονται οι τριγμοί των πατωμάτων,
τα παράπονο της στέγης,
οι κλαυθμοί των κρεβατιών.

Ήχοι μεσονυχτίου, ήχοι του παρελθόντος μου.

Σηκώνομαι φάντασμα κυκλοφορώ στους διαδρόμους,
οι ήχοι με ζώνουν μ΄απειλούν,
φωνάζω τ' όνομά σου, αναμερίζουν.

Μα όταν ακούω την κραυγή της μάνας
να σφαδάζει τόσα χρόνια
από τους πόνους στα σωθικά της,
δεν έχω στους ήχους τι να αποκριθώ.

Κρατάω την ανάσα μου - απόλυτη σιγή
μην υποψιαστεί τον τρόμο μου
και με ξεσκίσει ο εφιάλτης.

Στέλιος Θ. Μαφρέδας
από τη συλλογή Άξονας περιστροφής, 2009