Χάνει τ' αηδόνι την ανάσα του
σώνεται η ψυχούλα του
να τραγουδάει
όλο να τραγουδάει
να ξεπεράσει
να νικήσει τον ζουρνά
που κλαίει ασίγαστος το πανηγύρι του
και θριαμβεύει.
Δένει τραγούδια νέα η αγάπη
και θέλουν όλη την ανάσα σου
για να σε πουν.
Αλλ' έτσι,
μόνον έτσι σώζεται η ψυχούλα σου
και θριαμβεύει.
Άγρια η αγάπη
Αυτό ορίζει η αρχή της.
Και τέλος στην πυρά της δεν υπάρχει.
Από τα δυο κανένα.
Συμβαίνει. Απλώς συμβαίνει η αγάπη.
Όπως συμβαίνει η θάλασσα.
Παντελής Μπουκάλας
από τη συλλογή Ρήματα, ενότητα Ερωτήματα, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
kι άμα συμβαίνει να σου χαρίζουν ....κατιτί ;;;
Περνάς και το παίρνεις γρήγορα γιατί μπορεί...να το φάει κανείς !!
Μου θυμίζεις αυτό που είπε κάποτε o Ντέιλ Κάρνεγκι: "When fate hands you a lemon, try to make a lemonade".
Ποιος όμως να τολμήσει να φάει κάτιτι από ένα ξωτικό;
καλέεεε κατέβα απ'τα σύννεφα γιατί θα μαραθεί ....
(βρε μπάς και δεν κατάλαβες !!!)
πέρνα απ'το σπίτι μου pleaaaase
Ε, ναι, μπορεί και να μην κατάλαβα. Ένας κοινός θνητός είμαι, καθόλου εξοικειωμένος με τη γλώσσα των ξωτικών.
Έρχομαι πάραυτα.
Δημοσίευση σχολίου