Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Οι λέξεις

Ξερίζωσε από μέσα μου όλες τις λέξεις
δώσε τους μια όποια σημασία
κι ύστερα προσπάθησε να τις βάλεις πάλι
με μια δική σου τάξη μέσα μου.

Ωστόσο εγώ θα επιμένω να λέω
την ελευθερία ελευθερία
το φόνο φόνο
την ενοχή ενοχή
μ' ένα πείσμα τρελού που σκαλίζει
στον τοίχο τ' όνομά του
με τα νύχια.

Λεύκιος Ζαφειρίου
από την ανθολογία του Αντώνη Φωστιέρη
Η λέξη στη σύγχρονη ελληνική ποίηση
περ. Η λέξη, τεύχ. 200, Απρίλιος - Ιούνιος 2009

6 σχόλια:

Margo είπε...

Ότι καλύτερο για το ξεκίνημα του νέου χρόνου, με πείσμα και πίστη για τις αξίες που ξεθωριάζουν, την ανθρωπιά που χάνεται εις το όνομα του ατομικού συμφέροντος..
Καλή Χρονιά!!!
Ευχές σε όλους για τη νέα χρονιά με πολύ πολύ αγάπη!

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Mεγαλειώδης η απλότητα της γραφής.. πυκνό νόημα.
Καλή χρονιά και πάλι..

Poet είπε...

Εμείς δεν αλλάξαμε, Margo μου, κι ούτε πρόκειται ποτέ να αλλάξουμε. Παρόλες τις απογοητεύσεις και τις διαψεύσεις, η πίστη μας στις αξίες αυτές παραμένει ακλόνητη.

Καλή χρονιά, γλυκιά μου, με κάθε εκπλήρωση.

Poet είπε...

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, Έλενα, είχαμε οργανώσει με μεγάλη επιτυχία τις Πανελλήνιες Ποιητικές Συναντήσεις στο θέατρο του κήπου. Μία από αυτές ήταν αφιερωμένη στην κυπριακή ποίηση με τη συμμετοχή 15 ποιητών της μεγαλονήσου. Ένας από αυτούς ήταν ο Λεύκιος Ζαφειρίου.

Ήταν ακόμη πρόσφατη τότε η προδοσία και η εισβολή των Τούρκων και τα ποιήματα που διαβάστηκαν ήταν λιτά, πικρά, οργισμένα, μαχητικά. Ασυμβίβαστα. Όπως αυτό που ανάρτησα.

Μόνο με δυο από τους ποιητές εκείνους διατηρώ ακόμη επαφή. Θυμάμαι όμως πολύ έντονα τις στιγμές της γνωριμίας μας.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Έγραψες Τόλη μου
"Ήταν ακόμη πρόσφατη τότε η προδοσία και η εισβολή των Τούρκων και τα ποιήματα που διαβάστηκαν ήταν λιτά, πικρά, οργισμένα, μαχητικά. Ασυμβίβαστα. Όπως αυτό που ανάρτησα."

Πως να μην είναι τέτοια τα ποιήματα του όταν προέρχεται από το πολύπαθο νησί που δυστυχώς δεν λέει να ησυχάσει ακόμα και τώρα.
Υπηρέτησα ένα χρόνο αυτήν την ποτισμένη με αίμα γη, στις δύσκολες εποχές της δολοφονίας των δυο Κυπρίων πολιτών Ισαάκ και Σολωμού το 1996.

Με συγκίνησε το ποίημα αυτό και μου θύμισε πολλά.

Καλή χρονιά σε όλους

Poet είπε...

Δεν είχε τύχει να μου πεις ότι υπηρέτησες στην Κύπρο, Τάσο μου. Σίγουρα συγκλονιστική εμπειρία.

Καλό βράδυ.