Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Εντύπωση

Αχ ναι! πετούσαν έρημα των πουλιών τα σμήνη
κι όταν αποχάθηκαν
η καθαρότητα τ' ουρανού δεν κηλιδώθηκε
από ίχνη.
Να παγιδεύεις το αόρατο στην ορατότητα.

Νίκος Καρούζος
από τη συλλογή Ερυθρογράφος, 1988

7 σχόλια:

Poet είπε...

Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η ανθολόγηση των ποιημάτων του Νίκου Καρούζου. Τελευταία ευκαιρία για να εκφράσουν τις απόψεις τους οι αναγνώστες του ιστολογίου.

55fm είπε...

Tόλη μου,σε ευχαριστώ,που με έκανες να καταλάβω τα όρια μου...
Αυτή η επιλογή σου,αυτός ο μαγικός θα έλεγα τρόπος σου,να μας παρουσιάσεις τα ποιήματα του Ν.Καρούζου, με έκανε να μάθω για μένα...
Είσαι θαύμα...μυστικό ή φανερό...
Σε καληνυχτώ!

Poet είπε...

Τα παραλές, Ουρανία μου. Απλώς προσπαθώ να δώσω μια όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτική εικόνα του κάθε ποιητή μέσα από τις προσωπικές μου επιλογές.

Να είσαι καλά και γενναιόδωρη όπως πάντα. Καληνύχτα.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

..Να παγιδευεις το αόρατο μέσα στην ορατότητα...
Ετσι δεν είναι και ο Ερωτας..η Αγάπη,μέσα απο ενα βλέμμα να βλέπεις ότι δεν βλέπει άλλος!
Ποιητή μου μεσα απο προσωπικες μας επιλογές γινόμαστε και εμείς ορατοι μέσα στο αόρατο,δεν νομίζεις;και εσυ μας το δείχνεις εδώ!

ξωτικό είπε...

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ειδικώς....
γι'αυτό το αφιέρωμα !!!!
τακτοποίησε παλιούς λογαριασμούς
με τον καλύτερο τρόπο !!
Έκανες το αόρατο ορατό με τόση αγάπη και αλήθεια, που πιστεύω πως κι εκεί πάνω στην βασανισμένη ψυχή θα έχει στείλλει λίγη απ'την πολυπόθητη γαλήνη !

"Λέγοντας - εξοφλούμε τις αισθήσεις ή
προδίδουμε μονάχα;
Κανείς δεν ξέρει, ευτυχία να μην ξέρει.
Κ' έτσι διαρκούμε ανίδεοι δρέποντας
όνειρα"

Poet είπε...

Πραγματικά εύστοχος αυτός ο στίχος του Καρούζου. Μάλλον όμως είναι το αόρατο που μας παγιδεύει. Διαίσθηση, χημεία, λάμψη, δεν ξέρω τι. Ακολουθεί η ισόβια προσπάθεια να το εκφράσουμε με λέξεις.

Καλό βράδυ, Πέλα.

Poet είπε...

Εγώ τα έκανα όλα αυτά, πνεύμα αγαθό; Χαίρομαι.

Κι ας παραμένω ανίδεος, όχι χορτάτος όμως. Πεινάω, διψάω, ρωτάω πάντα κι ας μην παίρνω καμία απάντηση.

Τι μοίρα των θνητών κι αυτή!!