Θαμνώδη ρήματα και φύλλα καταπράσινα της γλώσσας.
Μεγάλος άνθρωπος κι ανέσπερος έλληνας που κράτησε
τον πόνο στο σωστό του το ύψος
αγνοώντας και δημοτικισμούς και εξελικτισμούς και μόδες
αγνοώντας τα εκάστοτε μορμολύκεια
την ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων
αγνοώντας τον αιώνα της καλπάζουσας εξυπνάδας
ο ανοξείδωτος.
Ήδη τα θύματα της Προόδου που πρόωρα σκουριάζει
πάνε στην πατρίδα του τη Σκιάθο
κι αγοράζουν ελπίζοντας οικόπεδα
πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα και φρέσκο φεγγάρι.
Μα είν' αδύνατο να κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση
με ξυπόλητα Σαββατοκύριακα και με τροχόσπιτα.
Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
εκείνος ο περιούσιος Παπαδιαμάντης
και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει.
Νίκος Καρούζος
από τη συλλογή Χορταριασμένα χάσματα, 1974
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
10 σχόλια:
ο παιδεμός των σχολικών μου χρόνων,
η απόλαυση των φοιτητικών,
ο κυρ Αλέξανδρος!!!
Πάντοτε όμως ένα υπόδειγμα λογοτεχνικού ήθους.
Ο Παπαδιαμάντης είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας.Δεν με κουράζει να τον διαβάζω ξανά και ξανά ιδίως τα Σκιαθίτικα διηγήματα του.Στον Παπαδιαμάντη βρίσκω την γαλήνη της ψυχής μας.
Θυμάμαι από τα σχολικά μου χρόνια ένα ποίημα για τον κυρ Αλέξανδρο:
Κοιμήσου κυρ Αλέξανδρε
γλυκά κι αθώα κοιμήσου
στην αγκαλιά που σ' άνοιξε
το μαγικό νησί σου
Το Μελαχρώ το Διόμικο
το Μαθηνιώ και το Λαλιώ
στο αποσπερνό θυμιάτισμα
θυμούνται την ψυχή
Κοιμήσου κυρ Αλέξανδρε
γλυκά κι αθώα κοιμήσου"
Συγγνώμη που δεν θυμάμαι το όνομα του ποιητή ίσως δε να μην είναι και ακριβώς έτσι οι στίχοι, σημασία περισσότερη έχει η τρυφερότητα της θύμησης αυτού του ανθρώπου, στις άχαρες μέρες μας.
Να είστε καλά που φέρατε στη μνήμη μου τον Παπαδιαμάντη των σχολικών μου χρόνων και συνειρμικά τη γειτόνισα των παιδικών μου χρόνων γιαγιά Ανδριανή που τον είχε γνωρίσει (ήταν συγχωριανοί) και μου διηγιόταν ιστορίες από το νησί τους.
θησαυρός... ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος!
Ο Άγιος των γραμμάτων!
Εξαιρετικό Τόλη μου!
Πράγματι βρίσκουμε στον Παπαδιαμάντη τη γαλήνη της ψυχής μας, Γιάννη μου. Τη γαλήνη του πηγαίου, του λιτού και αγνού.
Ένας ακόμη Σκορπιός στη φωλιά των Σκορπιών. Ευπρόσδεκτος και γι' αυτό που είναι και γι' αυτά που λέει.
Βλέπω ότι όλοι αναφέρεστε στον Κυρ Αλέξανδρο, Ουρανία μου, και όχι στη σημερινή πραγματικότητα που περιγράφει ο Καρούζος. Αυτονόητη η αθλιότητα, ε; Τι να προσθέσει κανείς;
Στη ψυχολογία Τόλη μου, αυτό σημαίνει...
Άρνηση της πραγματικότητας!
Αυτονόητη η άρνηση...
Οι οικολογικές εξελίξεις, που αναφέρει σοκάρουν!
Σε φιλώ!
Άρνηση της πραγματικότητας ή σιωπηρή αποδοχή της, Ουρανία μου; Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι χειρότερο.
Δημοσίευση σχολίου