Μόνος ήρθα, κάποιο βράδυ, - κι ήσαν όλοι, γύρω μόνοι,
κι όλοι ξένοι, τραγουδάμε, μες στη νύχτα που σιμώνει.
Κι όσο ζω, κι όσο μαθαίνω, τόσο νιώθω, αλλοίμονό μου,
το βαθύ και το μεγάλο κι απροσμέτρητο κενό μου!
Τη στιγμή του σταυρωμού μου και για μόνη συντροφιά μου,
μόλις ένιωσα τα χέρια που σταυρώσαν τα καρφιά μου …
Μόνος ήρθα, κάποιο βράδυ, μόνος πόνεσα για λίγο,
μόνος έζησα του κάκου, - κι όπως ήρθα, και θα φύγω.
Τ’ είναι, τάχα για τους άλλους, ο χαμός ενός ατόμου;
- κι όπως ήρθα, και θα φύγω, μόνος μες στο θάνατό μου …
Ναπολέων Λαπαθιώτης
από τα Ποιήματα, 1964
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Υπενθυμίζω στους αναγνώστες του ιστολογίου ότι ο ποιητής Ναπολέων Λαπαθιώτης αυτοκτόνησε το 1944.
Είχα διαβάσει πριν από πολλά χρόνια τη βιογραφία του και αν θυμάμαι καλά Τόλη, ο Λαπαθιώτης ήταν από ευκατάστατη οικογένεια.Στις δύσκολες ιστορικά χρονικές στιγμές εκείνες,πριν την αυτοκτονία του, είχε βοηθήσει αρκετό κόσμο που γνώριζε, αν δεν κάνω λάθος..(κάποιοι τον είχαν εκμεταλλευτεί κιόλας).Νομίζω ότι πρέπει να ξαναδιαβάσω λεπτομέρειες (15 χρόνια πέρασαν από τότε, η μνήμη μου με προδίδει).
Καλημέρα.
Αν ψάξεις την ιστοσελίδα του Νίκου Σαραντάκου στο διαδίκτυο, θα βρεις πλήρη στοιχεία για τη ζωή και το έργο του Λαπαθιώτη, Έλενα, καθώς και μια ανθολόγηση των ποιημάτων του. Αξίζει τον κόπο.
Τα τελευταία χρόνια ο ποιητής αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα, ζούσε στην ανέχεια και είχε ανακοινώσει την πρόθεση του να αυτοκτονήσει. Αυτοκτόνησε με περίστροφο και έμεινε τρεις μέρες άταφος, όπως είχε θελήσει ο ίδιος, από τον φόβο της νεκροφάνειας.
Δημοσίευση σχολίου