Καμιά φορά μες στην προχωρημένη νύχτα, έβλεπα
δρόμο μοναχικό, αδιέξοδο, να συντροφεύει σπίτια
να χάνεται αθόρυβα μέσα σ’ αυλές. Και ήμουν
σαν αφημένος σε δικιά μου μουσική, ζώντας αδιάκοπα
με παραισθήσεις κι αυταπάτες
Μα τώρα που επιστρέφει το βαθύ σούρουπο, ακούω
σα λιτανεία νάρχονται μέσα στο βυσσινί σύννεφο, πλήθος
θόρυβοι μακρινοί, στρατιώτες μάχιμοι, ανεύθυνα παιδιά
άντρες της ακτοφυλακής και γυρολόγοι
έρχονται αθόρυβα, συρτά, νόμιμα για να πάρουν
ό, τι περίσωσα, κειμήλια κι αναμνηστικά, μα περισσότερο
θέλουν τον Μύρωνα που σκότωσαν αυτοί και τώρα
ζητούν ευθύνες και φωνάζουν και ξεσκίζουνε
τα ρούχα τους
Κι έτσι τώρα πια βλέπω
δρόμο μοναχικό, αδιέξοδο, να πνίγεται
καθώς η νύχτα προχωρεί μες την επίγνωση
μιας ξοδεμένης απερίσκεπτα θυσίας
Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου
από τη συλλογή Ο θάνατος του Μύρωνα, 1960
Αναρτήσεις
10 σχόλια:
‘μια απερίσκεπτα ξοδεμένη θυσία’
ανήκει στους ποιητές ο τολμηρός λόγος
Καλωσόρισες, Aeglie.
Ο ποιητικός λόγος δεν είναι απλά τολμηρός, είναι λόγος αιρετικός, ανατρεπτικός. Καθώς προτείνει μια διαφορετική οπτική και υπερασπίζεται τις αληθινές αξίες μέσα σε έναν κόσμο ευτέλειας και βαρβαρότητας.
Καλό απόγευμα.
άφωνος
παρακολουθώ
τη "λιτανεία"
Με τη σειρά μου κι εγώ,αυτή παρακολουθώ,με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Τόλη μου,δημιουργείς ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, πάντα στο λιβάδι.
Καλό βράδυ
σε μια τέτοια λιτανεία
το μόνο που μένει
είναι να ακολουθείς...
την καλησπέρα μου στην παρέα
Και τη δική μου καλησπέρα, Νίκο, Ουρανία, Τζούλια.
Την ατμόσφαιρα τη δημιουργεί ο Ασλάνογλου, ένας σπουδαίος ποιητής που δυστύχησε στη ζωή του και πέθανε μόνος. Δεν ξέρω αν αυτή είναι η μοίρα των ποιητών, ξέρω όμως ότι τα ποιήματά του έχουν μια σπάνια θλίψη και μια σπάνια γοητεία.
Καλό βράδυ.
Καλησπέρα κι από μένα, Τόλη, Νίκο, Ουρανία, Τζούλια.
Λοιπόν κι εμένα αυτή την αίσθηση της μοναξιάς μου έδωσε το ποίημα του Ασλάνογλου.
... αφηρημένος σε δικιά μου μουσική, ζώντας αδιάκοπα με παραισθήσεις κι αυταπάτες
Και μου έρχεται στο μυαλό μια πρόταση που κάπου διάβασα και μου έχει μείνει: Γεννιόμαστε μόνοι και πεθαίνουμε μόνοι. Όλα τα άλλα είναι απλά δώρο.
Γεννιόμαστε μόνοι, πεθαίνουμε μόνοι και, με τις μεταφράσεις σου, και στο διαδίκτυο είμαστε μόνοι. Και η αποψινή παρουσία σου είναι απλά δώρο.
Θα σου το πω όπως το είπε ένας gangster στον Νονό: "What's this thing about dying? When I'm alive, I'm alive, and when I'm dead, I'm dead!"
Καληνύχτα, Λίνα.
Ο Νονός είναι από τα πιο αγαπημένα μου φιλμς.Το εχω δει πάνω απο΄10 φορές.Η ποίηση του Ασλάνογλου βαθιά υπαρξιακή μα και τόσο ανθρώπινη και τρυφερή.Κρίμα που υπέφερε τόσο.
Είναι παράξενο να ασκεί ο κόσμος της βίας και του φόνου μια τέτοια γοητεία σε μας τους ανθρώπους της ειρήνης, Γιάννη μου. Ίσως απευθύνεται στα καλά κρυμμένα βαθύτερα ένστικτά μας.
Κρίμα πραγματικά για τον Ασλάνογλου. Εκείνος υπέφερε, η ποίησή του όμως θα μείνει. Πάντα ζωντανή και πάντα επίκαιρη.
Δημοσίευση σχολίου