Με χρώμα γέρικου παχύδερμου απ’ τη σκόνη
Μέρος κι εκείνος ενός σκουπιδαριού,
Ο κάκτος που θεωρείτο νεκρός
Άνθισε μετά από εννέα χρόνια.
Πράγματι, το τρομερό φύλλο με τις βελόνες
(Ένα ανάμεσα σε δώδεκα
Καθώς αποτελούσε τμήμα
Ενός πανίσχυρου συστήματος)
Πέταξε από την κόψη του μοναδικό
Το βαθυκόκκινο άνθος που,
Έξω από το σύστημα σχεδόν,
Θαρρείς ανήκε σε δικό του σύστημα
Σαν πεταλούδα καθισμένη πρόσκαιρα
Στην παρυφή του φύλλου,
Σε δηλωμένη και χρωματική και ποιοτική
Προς τον κάκτο αντίθεση.
Η εν λόγω συστηματική διαφωνία
Δεν είχ’ άλλο ενδιαφέρον
Παρά μόνο σαν ποίηση,
Σαν ακραία δυνατότητα μιας άνοιξης …
Νίκος Φωκάς
από τη συλλογή Προβολέας στα μάτια, 1985
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
Ήταν καιρός να αλλάξουμε κλίμα. Από τα τρένα και τους μελαγχολικούς σταθμούς, να περάσουμε σε μιαν άλλου είδους νοσταλγία.
Θεωρώ ότι το ποίημα αυτό, με την λογική του και την ξερή διατύπωση, είναι παράξενα και θριαμβευτικά ερωτικό. Σαν το λουλούδι που ανθίζει μέσα στ' αγκάθια και το σκουπιδαριό, «σαν ακραία δυνατότητα μιας άνοιξης».
Ο ποιητής είναι κάπως σαν τον κάκτο. Βγάζει μέσα από το σκουπιδαριό, το πολύτιμο, βαθυκόκκινο άνθος της αλήθειας και το προσφέρει σ' αυτούς που έχουν την υπομονή και τα μάτια ανοιχτά για να το δουν. Μέσα από το σκληρό κι απρόσιτο περίβλημα κρύβουν το πιο ευαίσθητο λουλούδι με το πιο λεπτεπίλεπτο άρωμα. Οι τυχεροί που θα το δουν, πρέπει να τ' αγγίξουν πολύ απαλά και να κλείσουν στα βάθη της ψυχής τους την πολύτιμη, ακριβοθώρητη εικόνα του.
Θαυμάσια διατύπωση, ΙΖΑ. Δεν έχω τίποτα να προσθέσω.
Καλό βράδυ.
με χρώμα γέρικου παχύδερμου,
πολύ εκφραστικό, η ζωή μας γεμάτη κακουχίες, προβλήματα, σκόνη, ρυτίδες, και άνθη αν είμαστε τυχεροί, αρκετά και όμορφα, που συζούν κάποια στιγμή μαζί μας
καλό ξημέρωμα
Έτσι είναι, Αλέξη. Όλοι έχουμε ανάγκη από μιαν ανάσα ομορφιάς. Ομορφιάς που γίνεται εκθαμβωτική και σπαρακτική μέσα στη σύγχρονη έρημο.
Καλό ξημέρωμα.
H IΖΑ,περιέγραψε θαυμάσια τη σκέψη μου!
Η Ουρανία,παίρνει τη βαθιά ανάσα της, όταν σε επισκέπτεται Τόλη μου!
Καλημέρα!
Ναι, η ΙΖΑ αρίστευσε, Ουρανία μου. Όπως, θα πρέπει να πω, και η Τζούλια κι εγώ ως νονά και νονός αντιστοίχως. Τι να σου κάνει και ο godfather του περίφημου έργου μπροστά σε μια «μικρή χορεύτρια των λέξεων» (ως τώρα γνωστή ως Χαρά) και σε μια «Ουρανία» (ως τώρα γνωστή ως Όλγα); Τι να σου κάνουν οι Σικελικές οικογένειες μπροστά στην ποιητική ερμηνεία της γυναικείας ουσίας και ακτινοβολίας;
Αν παίρνεις εσύ μιαν ανάσα, εγώ χαίρομαι το βαθύ γαλάζιο χρώμα τ'ουρανού.
Καλό μεσημέρι.
και μένα με κάλυψε η ΙΖΑ, πραγματικά πολύ "ουσιώδες" σχόλιο...
την καλησπέρα μου στην παρέα..έναρξη σχολικής χρονιάς γι΄αυτό και λίγο...εξαφανισμένη...
Μετά την «έκτη αταξία» που αποφοίτησε, περιμένουμε εναγωνίως την ονομασία της νέας σου τάξης.
Μήπως «τα λουλούδια του κάκτου;»
Ελπίζω να μου κράτησες εκείνη τη θέση που είπαμε στο πρώτο θρανίο, έτσι;
Δημοσίευση σχολίου