Τα ονόματά μας πού και πού μας βλέπουν στο όνειρό τους
ψυχές περιπλανώμενες δυστυχισμένες
χαμένες σημασίες που τις αποζητούν ακόμα
Για μια στιγμή θαρρούν πως μας αγγίζουν και έντρομα
ξυπνούν κι ανάβουνε τα παγωμένα φώτα
κι αρχίζουν από μόνα τους να γράφονται και να φωνάζονται
να νοιώσουν έτσι πως υπάρχουν
Γιατί, πού τώρα πια φωνές, χαιρετισμών να τα καλούν
να τρέμουν οι ουρανόσκαλες και να γεμίζει η γειτονιά
λουλούδια
πού τώρα δάχτυλα αποχωρισμού να τα χαράζουνε
στης νεραντζιάς τη φλούδα
Θα μας ξεχάσουν κάποτε τα ονόματά μας
δε θα μας ξέρουν ούτε στο όνειρό τους
θα ζήσουν μια δική τους ζωή με άλλες σημασίες
σε εξώθυρες και εξώφυλλα
βροχές θα τα μουσκεύουν δάκρυα και δε θα μας ξέρουν
Εμείς χαμένες σημασίες
κι αυτά ίχνη από ξένα πεπρωμένα.
Βύρων Λεοντάρης
από τη συλλογή Εν γη αλμυρά, 1996
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Τόλη , στις 8 Σεπτεμβρίου παρουσιάζω τον Μονόφθαλμο στην Καλαμαριά.Μπες στο μπλογκ μου να δεις την πρόσκληση.
Καλή επιτυχία, Κατερίνα μου. Θα είμαι εκεί, όπως φαντάζομαι και όλοι οι άλλοι της παρέας.
Όπως βλέπεις, η πρόσκληση αναρτήθηκε πάνω δεξιά από μία άλλη απόγονο πειρατών.
Υποθέτω ότι κάποια από τις ιστορίες σου αναφέρεται και στις πειρατικές επιδρομές στις καρδιές αθώων αρσενικών.
Αχ, πειρατές, πάρτε με κι εμένα μαζί σας!
Tόλη μου,
αυτό το "πειρατικές επιδρομές στις καρδιές αθώων αρσενικών" με έκανε να ξεφύγω από το ποίημα της ανάρτησής σου!
Παρασύρομαι...με τη λέξη αθώο...
Τελικά η Θεσσαλονίκη είναι χώρα...όχι πόλη!
Εύχομαι καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο της Κατερίνας!
Μια και δεν μας ακούει κανείς θέλω να σου εκμυστηρευτώ κάτι, που με κάνει πολύ χαρούμενη!
Αύριο θα συναντηθώ με την Τζούλια και το Νίκο!
Φιλιά!
Δεν μας παίρνουν, Λίνα μου. Είμαστε, λέει, καλομαθημένοι κι αυτές πολύ άγρια πλάσματα. Η Κατερίνα κατάγεται από Μανιάτες πειρατές και η Τζούλια από Σαρακηνούς. Η Κατερίνα μάλιστα έχει και πύργο στη Μάνη. Μπες στο ιστολόγιο της να δεις.
Ε, ναι, υποτίθεται ότι εδώ σχολιάζουμε τα ποιήματα. Θα μας κρεμάσει ανάποδα ο Λεοντάρης κατά πειρατικό τρόπο.
Έχεις δίκαιο, Ουρανία μου, εδώ μπορούμε να λέμε όλα τα μυστικά μας. Μήπως όμως έχεις άγνοια κινδύνου (όπως τα αθώα αρσενικά); Ξέρεις ότι οι Σαρακηνοί πειρατές (πρόγονοι της Τζούλιας) έκαναν επιδρομή στη Θεσσαλονίκη το 917 μ.Χ., αν θυμάμαι καλά, ρήμαξαν την πόλη και πήραν 20.000 κατοίκους για τα σκλαβοπάζαρα της ανατολής; Εγώ στη θέση σου θα φοβόμουν. Εκτός βέβαια αν την έχει εξημερώσει ο Νίκος.
το βιβλίο της Κατερίνας είναι από τα απωθημένα αυτού του καλοκαιριού... δυστυχώς δεν πρόλαβα να το διαβάσω με όλες αυτές τις μελέτες... αλλά η παρουσίασή του είναι μια καλή αφορμή να το ξεκινήσω. Έχω την εντύπωση πως θα βρω "ρίζες" μέσα του... Και για να μην ξεφεύγουμε από το όμορφο ποίημα του Λεοντάρη:
"Εμείς χαμένες σημασίες
κι αυτά ίχνη από ξένα πεπρωμένα"
ΥΓ: Τόλη να σου πω ένα μυστικό; Αύριο θα συναντήσω την Όλγα και είμαι πολύ χαρούμενη!!!!
Όλγα + Ουρανία και Τζούλια, πιστεύω ότι ταιριάζετε θαυμάσια και ότι θα αγαπηθείτε και από κοντά. Θα είμαι μαζί σας νοερά και θα περιμένω εντυπώσεις.
Καληνύχτα.
Kαλημέρα Τόλη!
Να είσαι σίγουρος, ότι απόψε στην παρέα μας, θα υπάρχεις πολύ αγαπημένα!
Παρακαλώ αύριο γλαφυρή περιγραφή της εξόδου και, βεβαίως, φωτογραφίες. Για να ζηλέψουμε ακόμη περισσότερο εμείς οι βόρειοι.
Σ΄ευχαριστώ πολύ Τόλη για την ανάρτηση.Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου