Τον γέροντα καλόν πατέρα μου
τον αγαπώντα με το ίδιο πάντα ·
τον γέροντα καλόν πατέρα μου θρηνώ
που πέθανε προχθές, ολίγο πριν χαράξει.
Ιησού Χριστέ, τα παραγγέλματα
της ιεροτάτης εκκλησίας σου να τηρώ
εις κάθε πράξιν μου, εις κάθε λόγον,
εις κάθε σκέψι είν' η προσπάθεια μου
η καθημερινή. Κι όσους σε αρνούνται
τους αποστρέφομαι._ Αλλά τώρα θρηνώ·
οδύρομαι, Χριστέ, για τον πατέρα μου
μ' όλο που ήτανε - φρικτόν ειπείν -
στο επικατάρατον Σεράπιον ιερεύς.
Κ. Π. Καβάφης
Ποιήματα 1896 - 1933, 1963
http://www.snhell.gr/lections/content.asp?id=215&author_id=60&page=anthology
διαβάζει: Σαββίδης Γ. Π
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
10 σχόλια:
κι αφού δεν πρόλαβα να σχολιάσω το αριστούργημα του Σικελιανού, θα τηρήσω την ισορροπία και για το αριστούργημα του αλεξανδρινού Ποιητή.
Θα παραθέσω μόνο κάποια πραγματολογικά στοιχεία για το ποίημα:
Σεράπιο: («Ιερεύς του Σεραπίου»)
Ο διάσημος ναός στην Αλεξάνδρεια αφιερωμένος στο Σέραπι (Θεός των αρχαίων Βαβυλωνίων), που κατασκευάστηκε από τον Πτολεμαίο Α' τον Σωτήρα, περί το 300 π.Χ. και καταστράφηκε το 392 μ.Χ. κατά τη διάρκεια διωγμών των ειδωλολατρών που ξεκίνησε ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος.
Πηγή: http://cavafis.compupress.gr/people.htm
...
και στο
http://www.snhell.gr/lections/content.asp?id=215&author_id=60&page=anthology
μπορείτε να ακούσετε τον Σαββίδη να διαβάζει το ποίημα
"Αλλά τώρα θρηνώ,
οδύρομαι, Χριστέ, για τον πατέρα μου
μ' όλο που ήτανε - φρικτόν ειπείν -
στο επικατάρατον Σεράπιον ιερεύς."
αυτή η ειρωνεία του Καβάφη
μοναδική...
λέει για τα δεινά που προκάλεσαν χριστιανοί στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα(καταστροφές αρχαίων ναών, έργων τέχνης...)
χωρίς να το λέει
(το εννοεί, έτσι για να μη θίγει πρόσωπα "ιερά", "χριστιανικά", ενίοτε είναι και επικίνδυνο άλλωστε)
το εκπληκτικό είναι ότι νομίζουν πως εξυμνεί τη χριστιανική εκκλησία
και το βάζουν και στα βιβλία θρησκευτικών...
ένα άλλο παρόμοιο που μου αρέσει πολύ είναι:
"στην εκκλησία"
Τόλη μου,
πολύ μικρή για να σχολιάσω τα αριστουργηματικά ποιήματα που έχεις βάλει στις τελευταίες σπυ αναρτήσεις.
Μου έχει λείψει η βόλτα στο λιβάδι σου.
Μια σύντομής διάρκειας επιστροφή πριν την οριστική το Σεπτέμβριο. Και, ναι! Βαρέθηκα τις διακοπές!
Καλημέρα Τζούλια, Νίκο και Μαρία.
Πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παραθέτεις, Τζούλια μου. Είναι απαραίτητα σ' αυτές τις περιπτώσεις. Μάλιστα, εσύ απέφυγες το αμάρτημα που έσπευσε αμέσως μετά να διαπράξει ο Νίκος.
Νίκο μου, ζούμε ακόμη στην εποχή των σπηλαίων και όλοι σκύβουν τα κεφάλι σ' αυτά το φρικτά πλάσματα που λες και έχουν ξεπηδήσει από τους χειρότερους εφιάλτες μας.
Διευθυντές μουσείων, περίφημα πανεπιστήμια, κυβερνήσεις και γενικότερα τα γελοία υποκείμενα που ονομάζονται πολιτικοί. Σκέψου τώρα τι γινόταν την εποχή του Καβάφη.
Μαρία μου, τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή! Από τις επικατάρατες αμμουδιές στο αιρετικό Λιβάδι. Περιμένουμε την οριστική επιστροφή σου στα δεντράκια του, τη δροσιά του και ιδίως στους ανοιχτούς ορίζοντές του.
Καλημέρα POET, καλημέρα φίλοι του λιβαδιού .
Στην Τιθορέα του Παρνασσού , την πατρίδα μου, υπάρχει ιερό του Σέραπι κάτω από σημερινό του Αη Γιάννη. Το δάπεδο είναι από γυαλί και βλέπει κανείς θαυμάσια ψηφιδωτά.
Ακόμα μοναδικές πέτρινες επιγραφές με απευλευθερώσεις σκλάβων στο σημείο του ιερού όπου τα χρήματα παρελάμβανε ο... τρισκατάρατος ιερεύς του Σέραπι. Πλάι υπήρχε το άδυτο της΄΄Ισιδας και του Άνουβι.
Τα δαιμόνια τούτα έφερε ένας ονομαστός Αλεξανδρινός γιατρός που έζησε εκεί που πάτησαν τα βήματά μου που περπάτησαν και πάνω
στα ιερά του Απόλλωνα ,της Αθηνάς και του Διόνυσου και τόσων που πέρασαν ..
Τι λέω τώρα και γω.Ένα αποτύπωμα αόρατο κάποια στιγμή όπως όλοι κι απομένει " μια στήλη ασάλευτο φως"
άν αγαπήσαμε στον ορατό μας χρόνο .
Καβάφης, Ρίτσος ,Σικελιανός και τόσοι άλλοι .Εξαίρετη ποίηση Poet.
Να είστε όλοι καλά και καλά επιστροφή στο φθινόπωρο.
Ποιητη γεια σου!!!
να μαι κ παλι εδω να διαβαζω τις αναρτησεις σου!
Ελπίζω να μάθω τόσα κι άλλα τόσα :)
Καλως σε ξαναβρηκα!!!
--ιδιαιτερο το ποιημα του Καβαφη! δεν το ειχα ξαναδιαβασει...
Καλωσόρισες και πάλι, Υακίνθη. Χαίρομαι που διασώζονται τα συναρπαστικά αυτά ερείπια μιας αρχαίας δημιουργίας και μιας αρχαίας δόξας. Πόσα δεν ξέρουμε και πόσα ακόμη θα μαθαίνουμε ως το τέλος. Σε ευχαριστώ θερμά για τις πολύτιμες πληροφορίες.
Οι σπουδαίοι ποιητές του παρελθόντος είναι το θεμέλιο για κάθε σύγχρονη ποιητική έκφραση.
Ποιητές για κάθε εποχή και για κάθε άνθρωπο με ψυχή και συναισθήματα. Καλό φθινόπωρο.
Ορίστε τώρα που ανακύπτει νέο θρησκευτικό πρόβλημα. Εγώ μεν γνωρίζω ότι το ξωτικό είναι αγαθό πνεύμα, το γνώριζε όμως και ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, το γνωρίζει και η εκκλησία; Συν τοις άλλοις, ονομάζεται και Χριστίνα.
Γεια σου, καλό μου ξωτικό της πόλης των φαντασμάτων. Εσύ δεν ήξερες το ποίημα του Καβάφη, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα σχεδόν για τον μαγικό σου κόσμο. Κι επειδή Λιβάδι χωρίς ξωτικό δεν γίνεται, μην σε χάσουμε, να τριγυρίζεις κάπου εκεί ανάμεσα στα δεντράκια.
δε θα με χάσετε!!
κάπου εδώ τριγύρω θα μαι με το μαγικό μου αυλό :)
Εύγε!
Δημοσίευση σχολίου