Άτιτλο (από την ενότητα Η παράσταση)
Και για όσα σου πρόσφερα
με ανταμείβεις με μία σχισμή
που δεν είναι ούτε χαμόγελο
που δεν είναι ούτε χαμόγελο
να κρεμάσω μια υποψία αχνού,
όπως στο μπάνιο ο καθρέφτης που θαμπώνει
όπως στο μπάνιο ο καθρέφτης που θαμπώνει
και παίζει κακέκτυπα την πατίνα του χρόνου
μπερδεύοντας τα χνάρια της αλήθειας στο πρόσωπό μου
στο πρόσωπό μου που ώρα πρωινή
στο πίσω κάθισμα του λεωφορείου
απορροφήθηκε από το χνωτισμένο τζάμι.
Κούλα Αδαλόγλου
από τη συλλογή Διπλή άρθρωση, 2009
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Τόλη μου,
η Ουρανία ζεματίστηκε στη καυτή Αθήνα!
Πήρα μια ανάσα, από την ποιητική σου επιλογή!
Φιλιά!
μέχρι τον Σεπτέμβρη θα δίνω φιλιά,
μετά τα κόβω λόγω γρίπης...
Ενημερώθηκα σωστά!
Η Ελλάδα μας χρειάζεται ενημερωμένους πολίτες!
Κάνει το παν γιαυτό...
Καμία γρίπη, Ουρανία μου, δεν πρόκειται να μου κόψει εμένα τα φιλιά. Τα αθώα ηλεκτρονικά και τα άλλα. Εξάλλου, το μικρά χαριτωμένα μικρόβια των φιλιών γνωρίζω ότι επιδεικνύουν ελάχιστη επιθετικότητα και πλήρη κατανόηση στους ζεματισμένους λόγω θέρους ή έρωτα.
μου άρεσε η ροή αυτού του ποιήματος...
και οι εικόνες του πολύ γνώριμες σε μένα...
το θάμπωμα του καθρέφτη
το "χνωτισμένο" τζάμι του λεωφορείου...
Γι' αυτό και εμπνεύστηκες αυτή την ωραία εικόνα.
Δημοσίευση σχολίου