Τρίτη 21 Ιουλίου 2009
Το σπίτι μου
Τα πορτρέτα των προγόνων
ροχαλίζουν άοκνα στους τοίχους
αράχνες γνέθουν παγωμένους σταλακτίτες
μια μητέρα ντυμένη στα λευκά
νανουρίζει στην κούνια ένα ανύπαρκτο μωρό
ένα κορίτσι με κόκκινα μαλλιά
μαχαιρώνει βίαια τον αέρα
ένα άντρας με λασπωμένες μπότες
ξεκοιλιάζει πουπουλένια μαξιλάρια
άσπρα σκυλιά με μαύρες βούλες
παίζουν τρίλιζα στο πάτωμα
κάποιος κάπου παίζει ένα βιολί
στη σοφίτα γεννιέται ένα αυγό
γαλάζιοι δρυοκολάπτες πετούνε στην κουζίνα.
Κι εσύ,
ξαπλωμένος στην κρυστάλλινη μπανιέρα
φορώντας όλα σου τα ρούχα,
πίνεις σαμπάνια μέσα στην καρδιά μου,
όχι επισκέπτης ούτε φίλος
αλλά μοναδικός ένοικος
που αυτονόητα κατέχει τα κλειδιά.
Χλόη Κουτσουμπέλη
από τη συλλογή Η αλεπού και ο κόκκινος χορός, 2009
ροχαλίζουν άοκνα στους τοίχους
αράχνες γνέθουν παγωμένους σταλακτίτες
μια μητέρα ντυμένη στα λευκά
νανουρίζει στην κούνια ένα ανύπαρκτο μωρό
ένα κορίτσι με κόκκινα μαλλιά
μαχαιρώνει βίαια τον αέρα
ένα άντρας με λασπωμένες μπότες
ξεκοιλιάζει πουπουλένια μαξιλάρια
άσπρα σκυλιά με μαύρες βούλες
παίζουν τρίλιζα στο πάτωμα
κάποιος κάπου παίζει ένα βιολί
στη σοφίτα γεννιέται ένα αυγό
γαλάζιοι δρυοκολάπτες πετούνε στην κουζίνα.
Κι εσύ,
ξαπλωμένος στην κρυστάλλινη μπανιέρα
φορώντας όλα σου τα ρούχα,
πίνεις σαμπάνια μέσα στην καρδιά μου,
όχι επισκέπτης ούτε φίλος
αλλά μοναδικός ένοικος
που αυτονόητα κατέχει τα κλειδιά.
Χλόη Κουτσουμπέλη
από τη συλλογή Η αλεπού και ο κόκκινος χορός, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Ένας σουρεαλιστικός πίνακας είναι αυτό το ποίημα της Χλόης. Γύρισα πίσω και έμαθα για τη νέα φιλοξενούμενή σου Τόλη. Άλλαξες τελείως κλίμα, όμορφη εναλλαγή.
Καλό μεσημέρι!
Όπως συμβαίνει με πολλούς ζωγράφους, πίσω από τον πίνακα στη επιφάνεια κρύβεται ένας άλλος, Margo μου. Στο ποίημα της Χλόης δεν χρειάζεται καν να ξύσεις τα χρώματα της φαντασίας. Το βαθύτατο συναίσθημα προβάλλει ως αλήθεια ανάγλυφο στο τέλος. Αυτό που τόσο πολύ φοβάται να προφέρει στο προηγούμενο ποίημα, καταλαμβάνει εδώ αυτονόητα τη θέση του.
Χαίρομαι που ανακάλυψες τη Χλόη. Το αξίζει.
Φύσηξε το δροσερό αεράκι σου του Αιγαίου. Καλό απόγευμα.
Λοιπόν τα ποιήματά σου, Χλόη, με συγκινούν πολύ.
Έχω την αίσθηση ότι καταλαβαίνω χωρίς να καταλαβαίνω. Όλα όσα λες ακουμπούν σημεία στην ψυχή μου που δεν θυμόμουν ότι είχα. Βουρκώνω και χαμογελώ, χαμογελώ και βουρκώνω.
Σε ευχαριστώ, Χλόη.
Σε ευχαριστώ, Τόλη, που τα ανάρτησες.
Καλή μου πυργοδέσποινα της Άνδρου, αυτό θέλω κι εγώ. Να προκαλέσω την πλησμονή συναισθημάτων που τόσο εύγλωττα εκφράζεις. Σε ευχαριστώ λοιπόν εκ μέρους της Χλόης και ελπίζω κάποια αγαθή ψυχή να της μεταφέρει το σχόλιό σου γιατί εκείνη έχει απαρνηθεί το διαδίκτυο.
Kαλώς σας βρήκα μετά από αρκετές μέρες γεμάτες θάλασσα στο υπέροχο νησί της Θάσου.
Και συναντώ εδώ μιαν άλλη θάλασσα
με στίχους εξαίσιους που συγκλονίζουν.
Υπέροχη ποιήτρια POET η Χλόη Κουτσουμπέλη και πάλι σ΄ευχαριστούμε για τούτη τη μεταλαβιά των εικόνων , των συναισθημάτων , της ποίησης !!
Καλωσόρισες μετά τις διακοπές σου στην πραγματικά υπέροχη Θάσο, Υακίνθη. Χαίρομαι που σου αρέσει τόσο πολύ η ποίηση της Χλόης.
Δημοσίευση σχολίου