Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Αντώνης Φωστιέρης - Εσύ

Ο σκοτεινός έρωτας (όλοι οι έρωτες είναι σκοτεινοί) παρεμβάλλεται (όλοι οι έρωτες παρεμβάλλονται) και διανυκτερεύει (όλοι οι έρωτες διανυκτερεύουν). Ακόμη και μέσα στο φως τα πλάσματα του έρωτα είναι νυκτόβια. Άπληστα, σαρκοβόρα και νυκτόβια. Το ξέρω. Γιατί δεν την είπα γκόμενα και δεν έμαθα να σφυρίζω.

Αν σε πω γκόμενα θα σ' αφανίσω
Αν σε πω αγάπη μου θ' αφανιστώ
Ηλεκτρικό πουλί στα χείλη της αβύσσου
Δάσος πυκνό που το περνάω σφυρίζοντας.

6 σχόλια:

maria d. είπε...

Ανατρίχιασα!

Poet είπε...

Πανελλήνια Ποιητική Συνάντηση στο θεατράκι του κήπου στη Θεσσαλονίκη ένα ή δύο χρόνια πριν γεννηθείς, Μαρία μου. Αφιερωμένη στην ποιητική γενιά του 1970. Ο Αντώνης Φωστιέρης στην εξέδρα διαβάζει αυτό το ποίημα. Ακούγεται ένα παρατεταμένο ααααχχχ από το πυκνό ακροατήριο και ο κόσμος ξεσπάει σε χειροκροτήματα. Μαζί κι εγώ. Τώρα κι εσύ.

maria d. είπε...

Πραγματικά, δεν έχω λόγια. Είναι αυτό που νιώθεις όταν ένα ποίημα μέσα σε λίγες μόνο λέξεις, κλείνει τόσα μα τόσα πολλά...
"Αν σε πω γκόμενα θα σ' αφανίσω, αν σε πω αγάπη μου θ' αφανιστώ".
Τι φοβεροί στίχοι! Ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου κάτι που έγινε πριν γεννηθώ, μια μικρή ιστορία γι αυτό το ποίημα, κι ένα μεγάλο χειροκρότημα...

Poet είπε...

Είδες λοιπόν τι ανακαλύπτει ένα κοριτσάκι όταν περνάει σφυρίζοντας το πυκνό δάσος της ποίησης; Σου εύχομαι, Μαρία μου, κι άλλες τέτοιες ανακαλύψεις. Γιατί έχεις μάτια να τις δεις.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

λατρεμένο ποίημα! Τόσο μεστό..

Poet είπε...

Στο περιστατικό με αυτό το ποίημα πριν 33 χρόνια αναφέρθηκα χτες στην ομιλία μου στην Κεντρική Βιβλιοθήκη, Γιάννα μου. Χαίρομαι που έψαξες και τα παλιά ποιήματα του Φωστιέρη και, φυσικά, που εισέπραξες ακαριαία την ανταμοιβή σου.