Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Χαϊκού

4

Γέρικο δέντρο
γέρνει στο ποταμάκι
γεμάτο πουλιά.

6

Χύνεται μέλι
στο αυλάκι της πλάτης
σκύβω και πίνω

7

Πάντα θα βλέπεις
το κλουβί που σ’ έκλεισαν
όμορφο πουλί.

12

Φίδι πονηρό
ο μόνος παράδεισος
ήταν εκείνη.

18

Κλαίει το πουλί
στην ερημιά του δάσους.
Μόνος τ’ ακούω.

Γιώργης Παυλόπουλος
από τη συλλογή Να μη τους ξεχάσω, 2008

4 σχόλια:

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Κλαίει η ψυχή μου μπρος στον απέραντο ορίζοντα.Πουλί θαρρεί πως είναι

Poet είπε...

Ας φτερουγίσει τότε.

55fm είπε...

Kαινούργιο βιβλίο
ήρθε στα χεράκια μου
από έρημο νησί

Στον ουρανό τόψαχνα
στον Ιανό το βρήκα
σήμερα το πρωί

Η χαρά μου είναι διπλή
γιατί είναι του Τόλη
που έχει μαγική ψυχή! ΄
Χαρούμενη βδομάδα!
Από τη συχνότητα των fm!

Poet είπε...

Να είσαι καλά, Όλγα μου. Θα προτιμούσα όμως να σε δω χαρούμενη και όταν θα έχεις διαβάσει το βιβλίο.