Θα πάρω τώρα του αστεριού τον δρόμο.
Προφήτης δεν υπήρξα
μήτε και μάγος των καιρών.
Οι χούφτες μου γεμάτες πανικό
τρεμουλιάζουν στο καταχείμωνο
και η καρδιά μου σε αρρυθμία
κερδίζει ανάσες ζωής απ΄τον θάνατο.
Βλέπω γύρω μου σκυφτές σκιές
να πέφτουν η μια πάνω στην άλλη
αναζητώντας διαφυγή.
Παντού σκοτάδι και το νερό λιγοστό.
Μίκρυναν οι ομορφιές
μα οι νύχτες μεγαλώνουν.
Με κινήσεις κυκλωτικές
τυλίγουν τον ιστό τους
όλο και πιο σφιχτά
όλο και πιο στέρεα.
Απόψε,
θέλω να σου πω
πως σ΄ αγαπώ.
Να ξέρεις πως σε νοιάζομαι.
Για σένα το κάνω και για μένα.
Θα πάρω τώρα του αστεριού τον δρόμο.
Θα ΄ρθεις;
Λίλιαν Μπουράνη
Δημοσιευμένο στο ιστολόγιο τη ποιήτριας
pandora's bookmarks
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Τι πιο ωραίο να ξέρεις ότι κάποιος νοιάζεται για σένα κι αυτό νά'ναι συγχρόνως μια πλήρωση και για κείνον.
Ναι, αλλά βλέπω ότι αλλού έγινε ο συνωστισμός. Κουράστηκαν φαίνεται για να συλλάβουν τον διαρρήκτη και τώρα αναπαύονται στην οικογενειακή θαλπωρή.
Καλά, μην παραπονιέσαι, θα έρθουμε κι από δω. Τουλάχιστον εγώ θα έρθω -ας μη μιλάω για τους άλλους!
Αναλαμβάνοντας την υπεράσπιση των σιωπούντων θα ήθελα να πω Ποιητή μου πως εδώ δεν υπάρχει η τραγικότητα του ανεκπλήρωτου ή του προδομένου έρωτα που αιμορραγεί στον στίχο.
Εδώ ο έρωτας είναι δεδηλωμένος, ενδεχομένως και επικυρωμένος εκατέρωθεν.
Μοιάζει περισσότερο με την ήσυχη, κατασταλαγμένη αγάπη παρά με τον κυκλώνα ενός πάθους.
Σήμερα το πρωί στην απέραντη παραλία της Θεσσαλονίκης ήταν χαρά θεού. Γλυκός καιρός, χορταστική λιακάδα, η θάλασσα να αστράφτει, ο Όλυμπος στο βάθος επιβλητικός, τα πλοία να υπόσχονται ταξίδια. Οι καφετέριες, τα πεζοδρόμια, το πλακόστρωτο της παραλίας γεμάτα κόσμο.
Κάποια μέρα σαν κι αυτή, θα ήταν ωραίο να συναντηθούμε όλοι εκεί. Γιατί κι αυτό είναι αγάπη.
Έχει δίκιο η Πανδώρα. Ο έρωτας και η αγάπη βρήκαν λιμάνι. Ησυχάσαμε, τέρμα οι φουρτούνες....προς το παρόν!
Poet κι αυτό είναι αγάπη και έχει γίνει η πιο δύσκολη...Πολύ γλυκιά σκέψη!
τώρα που μαζευτήκατε όλοι,
αράζω κι εγώ εδώ,
μαζί
έρωτας κι αγάπη
το ένα
το όλον
το ιδανικό κι ανεπανάληπτο...
¨" Δυό λέξεις έξι γράμματα "
Μα το πιο τρυφερό είναι η φράση
"σε νοιάζομαι" ,το σπάνιο πια στους ατομικούς καιρούς .
Πολύ όμορφη η ποίηση της Λίλιαν Μπουράνη .
Πολύ όμορφο το ταξίδι στις σελίδες του ονείρου .
Να είστε όλοι καλά .
Καλημέρα !
Καλημέρα, Margo, Nίκο, Υακίνθη, καλημέρα σε όλους.
Τέρμα οι φουρτούνες, τέρμα και οι λιακάδες στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα ο καιρός είναι χειμωνιάτικος, σκοτεινός και μελαγχολικός. Όπως όταν εκπνέει ένας έρωτας. Ή όπως όταν ένας καινούριος έρωτας κουρνιάζει σε κάποια σοφίτα της μεγάλης πόλης και βλέπει, εκείνος μόνο, μέσα στη νύχτα το φως.
Καλημέρα, ποιητή. Μια απ' τα ίδια και στην Αθήνα. Χειμωνιάτικος καιρός εκτός και εντός.
Καλημέρα, Λίνα. Κατάλληλος καιρός λοιπόν για την τελετή της, έστω προσωρινής, λήξης. Πάρε τη θέση ανάμεσα στους εκλεκτούς προσκεκλημένους.
Δημοσίευση σχολίου