Σηκώθηκε αέρας.Τρελός αέρας που σφυρίζει.
Δεν σφυρίζει! Ουρλιάζει.
Σαν τσακάλι μες τη νύχτα.
Αυτή κοιμάται.
Ένα βιβλίο
είναι μπρούμυτα στο πάτωμα.
Η νυχτικιά της παραδίπλα.
Το τελευταίο τσιγάρο
κάηκε μόνο του στο τασάκι
και κύλησε στο χαλί.
Έκανε τρύπα.
Μα αυτή, κοιμάται.
Πόρτες ανοιγοκλείνουν μόνες,
το πάτωμα τρίζει
μα αυτή, κοιμάται.
Το κομοδίνο δίπλα
δονείται χωρίς να γίνεται σεισμός.
Η φωτογραφία του.
Το τζάμι.
Κρακ!
Σπάει. Χίλια κομμάτια.
«Με πρόδωσες απόψε!»
Και ξύπνησε.
Λίλιαν Μπουράνη
Δημοσιευμένο στο ιστολόγιο της ποιήτριας
pandora's bookmarks
Αναρτήσεις
30 σχόλια:
Προφανώς, Λίλιαν, αυτή τη φορά ο έρωτας έκανε διάρρηξη κάπου αλλού.
Ένα απλό κλεφτρόνι ήταν Τόλη μου. Μην ασχολείσαι!
Kλεφτρόνι ναι, αλλά τη διάρρηξη και τη ζημιά του την έκανε, έστω και ακούσια. Όπως αποδεικνύεται από τα αποτυπώματα που βρήκε στην ψυχή η ποιητική σήμανση.
Αυτά το κλεφτρόνια μπαίνουν για να βουτήξουν ό,τι βρουν και να την κοπανήσουν. Καμιά φορά όμως ανακαλύπτουν κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο. Εκεί μπερδεύονται, τα χάνουν. Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτού του άλλου νόμου. Και φεύγουν από το παράθυρο, δήθεν ψύχραιμοι αλλά μέσα τους πανικόβλητοι.
...αφού έχουν κάνει τη ζημιά τους μεγαλοπρεπώς!
Α, κοίτα να δεις, Λίνα μου. Όπως καλά γνωρίζεις, το παιχνίδι είναι επικίνδυνο έως θανάσιμο. θέλει κότσια για να μπεις σε αχαρτογράφητες θάλασσες και σε βαθειά νερά. Αν δεν το αντέχεις, καλύτερα να πλατσουρίζεις στην ακροθαλασσιά των συμβάσεων.
Συμφωνώ απολύτως. Άλλωστε, είμαι κι εγώ της φιλοσοφίας it's better to have loved and lost than never to have loved at all.
γιατί δηλαδή να είσαι lost;
much better
to be loved and...go...
για άλλες διαρρήξεις
what about that,
Λίνα;
Πολλοί συγχέουν τον έρωτα με την αγάπη. Ιδίως στη σημερινή κοινωνία των αρπακτικών. Ο έρωτας είναι κλεφτρόνι, διαρρήκτης, εμπρηστής, βομβιστής, απίστευτα εγωιστής και χίλια δυο άλλα.
Η αγάπη όμως είναι πάντοτε ένα αλτρουιστικό και ευεργετικό συναίσθημα. Αυτός που έχει αγαπήσει, Λίνα, είναι ήδη κερδισμένος. Ακόμα κι όταν ο άλλος αποδειχθεί ανάξιος της αγάπης.
Δεν είμαι lost εγώ, Νίκο, όταν η αγάπη είναι lost, πάμε γι΄ άλλα!
Νίκοοοοοο ... Ομολογώ ότι έχω μείνει κατάπληκτος. Κατάλαβα καλά ότι μιλάς για πολλαπλές, ίσως και ταυτόχρονες, ερωτικές σχέσεις;
Όσοι γνωρίζουν την ανθρώπινη φύση συμφωνούν μαζί σου, όσοι έχουν αποφοιτήσει από το κατηχητικό διαφωνούν, κι εγώ τηρώ μια αυστηρή ουδετερότητα.
Ποιητή μου απ΄όσο γνωρίζω ο έρωτας δεν διδάσκεται στο κατηχητικό. Δεν διδάσκεται γενικότερα. Πρέπει να το 'χεις που λένε.
Κατάλαβα. Ο έρωτας είναι όπως η ποίηση. Δεν μου το έλεγες όμως πιο μπροστά να μην πηγαίνω τζάμπα σε τόσα σχολεία. Ήταν και πανάκριβα τα δίδακτρα.
Κι εγώ αργά το κατάλαβα, αν αυτό σε παρηγορεί.
Τι διαχωρισμός είναι αυτός:"Άλλο έρωτας και άλλο αγάπη";
Αυτά τα δυο είναι αλληλένδετα για όσους επιθυμούν και επιδιώκουν.
Το κακό είναι ότι δεν διδάσκονται, όπως λέει η Pandora.
Εντάξει, o έρωτας όταν απομονώνεται από την αγάπη μπορεί να έχει διαβαθμίσεις όπως καψούρα, ήρθαμε-αρπάξαμε-φύγαμε κλπ.
ευτυχώς που δεν διδάσκεται...
Δυστυχώς δεν με παρηγορεί, pandora μου. Διότι όπως λέει και ο έρωτας, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Χαίρομαι που δεν υπάρχει διαχωρισμός, Ντίνο μου. Χαίρομαι επίσης και για το λογικό συμπέρασμα. Ότι εξακολουθείς να είσαι φλογερά ερωτευμένος με τη γυναίκα σου.
Σκέψου, Νίκο, στο πρόγραμμα των μαθημάτων να είχατε Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή τη διδασκαλία του έρωτα.
Έρωτας κλεφτρόνι εδώ, έρωτας διαρρήκτης εκεί και από κάτω πολλά γαργαλιστικά σχόλια. Αν τα διαβάσει ένα νέο παιδί που δεν έχει ακόμα ερωτευθεί, τι θα σκεφτεί;)))
Μargo μου, έχεις δίκαιο. Αυτό το ιστολόγιο έχει γίνει ακατάλληλο δι' ανηλίκους. Μάρτυς όμως ο αλλάχ είμαι αθώος. Διαβάζοντας τόσα ερωτικά ποιήματα της Πανδώρας, κι εγώ ακόμη ο άπειρος, παρασύρθηκα.
Και το χειρότερο ξέρεις ποιο είναι; Και τα υπόλοιπα που θα αναρτήσω ερωτικά είναι.
Τόλη, στο έχω ξαναπεί:
"Γυναίκα", με κτητικό "μου", είναι μαρασμός. "Γυναίκα", σκέτο, είναι ελιξήριο.
Ναι, είμαι ερωτευμένος (και όσοι εννόησαν, εννόησαν).
Άντε καληνύχτα σε όλους, εγώ πάω μέσα να συνεχίσω με την endless καψούρα μου (Τη ζωγραφική καλέ!!!).
μας ανάβει φωτιές η Λίλιαν με τα ποιήματά της!
συζήτηση που κάνουμε μεγάλοι άνθρωποι! ούτε στην εφηβεία να βρισκόμασταν! ο ένας κυνηγάει κλεφτρόνια, ο άλλος lost and happy, ο τρίτος go-τρέχει συνεχώς, ο τέταρτος ψάχνει σχολείο να διδαχτεί, ο πέμπτος πήγε σχολείο αλλά δεν έμαθε τίποτα, ο έκτος ασχολείται ακόμα με το προαιώνιο ερώτημα...
νομίζω, να πάμε να ρωτήσουμε τους νέους να μας εξηγήσουν μερικά "περί έρωτος κι αγάπης" γιατί είμαστε λίγο μπερδεμένοι.
κάποιος να μας κάνει φροντιστήριο βρε παιδιαααααά!!!!!
Χαλαρώστε αγαπητοί μου. Όσο πιο απροετοίμαστοι τόσο καλύτερα. Ένας εμπνευσμένος αυτοσχεδιασμός δεν συγκρίνεται με την καλύτερη φροντιστιριακή προετοιμασία.
Όσο για μένα, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσα πολλά ερωτικά ποιήματα είχα γράψει. Μέσα απ΄αυτή τη σελίδα το διαπίστωσα.
Εδώ και κάτι χρόνια μου λέει η κόρη μου ότι περνάω τη δεύτερη εφηβεία, Νίκο. Πού να ξέρει ότι ποτέ δεν βγήκα από την πρώτη...
μάλλον η ζωή μας χρωστάει μια ακόμη εφηβία, Λίνα
Να σου πω και το μυστικό, Νίκο, τώρα είναι ακόμα ωραιότερη από τότε που υποτίθεται ότι ήταν στην ώρα της :-)
Θα παραθέσω εδώ κάτι που δεν είναι δικό μου αλλά το υιοθέτησα χωρίς δεύτερη σκέψη.
"Ωριμότητα είναι να ξέρεις πότε μπορείς να φερθείς ανώριμα"
Με αυτή την έννοια ζήστε την ατέλειωτη εφηβεία σας!
καλό!!!
και ανωριμότητα είναι
να φέρεσαι πάντα
με "ωριμότητα"
Καλημέρα σε όλους. Βλέπω ότι η συζήτηση συνεχίζεται από τ' άγρια χαράματα. Έφηβοι, λοιπόν, ώριμοι κα ανώριμοι, περάστε από το σαλόνι πιο πάνω. Εκεί όπου, μετά από διαρρήξεις, προδοσίες και τα σχετικά, η ποιήτρια επιτέλους του λέει το «σ' αγαπώ».
Πιο ωραίο δεν είναι; Και πιο παρήγορο;
"Love is a many splendour thing"!!!
Καλημέρα σε όλους!!!
Δημοσίευση σχολίου