Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Μη


Μου μιλάς
κι η φωνή σου με ανατριχιάζει

στην παύση της τελείας.
Μη μιλάς!

Με ακουμπάς
κι αφού δεν έχω επιδερμίδα
ματώνεις τα αγγεία μου.
Μην με ακουμπάς!

Με κοιτάζεις στα μάτια
και μπορεί να πνιγείς
αν κατεβάσουν όλα τους τα δάκρυα.
Μην με κοιτάς!

Φεύγεις
μα δεν σε είδα
να έρχεσαι ποτέ.

Φύγε!

Λίλιαν Μπουράνη
Δημοσιευμένο στο ιστολόγιο της ποιήτριας
pandora's bookmarks

6 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Ακόμα ένα πανέμορφο ποίημα.
...Με κοιτάζεις στα μάτια και μπορεί να πνιγείς αν κατεβάσουν όλα τους τα δάκρυα...
Τόλη, πες μας περισσότερα για τη Λίλιαν.

Poet είπε...

Τώρα πες μου, Maria Jose, μπορώ εγώ να σου χαλάσω χατίρι; Θα κάνω τις συνταρακτικές αποκαλύψεις μου.

Πρώτα όμως θα συστήσω σε όλους
τους αναγνώστες του ιστολογίου να ψάξουν στο δικό σου ιστολόγιο για να διαπιστώσουν πόσο χαριτωμένα περιγράφεις τη βάπτισή σου από σκέτη Μaria σε Μaria Jose. Φίλοι μου, θα εκπλαγείτε.

Με τη Λίλιαν λοιπόν γνωριζόμαστε από πολύ παλιά. Θα είναι τρεις, τέσσερις, όχι, πέντε μέρες. Βεβαίως, ακόμη πιο παλιά τη γνώριζα ως Πανδώρα. Φαντάζομαι ότι θα είναι, ας πούμε 44 ετών, και ότι θα έχει μια κορούλα, ας πούμε εννιά ετών. Είναι μια ευφυής, δυναμική και αξιοπρεπής γυναίκα, με αίσθηση του χιούμορ. Και, βέβαια, μια καλή ποιήτρια.

Τα υπόλοιπα, Maria Jose μου, είναι λίγο πιο κάτω στο βιογραφικό που η Λίλιαν είχε την καλοσύνη να μου στείλει.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

Μη μιλάς...μίλα μου...
μην μ΄ακουμπάς...άγγιξέ με
μη με κοιτάς...κοίταξέ με

φύγε...μη φύγεις!

η ένταση των αντιθέτων σου συναρπαστική Λίλιαν...

Ανώνυμος είπε...

Φίλη μωβ είχα αποφασίσει να μην μιλώ συχνά όμως δεν άντεξα στο σχόλιό σου.
Με απογύμνωσες τόσο όμορφα.
Σ΄ευχαριστώ.

Poet είπε...

Εδώ χρειάζεται μία διευκρίνιση. Επειδή εμείς τα αρσενικά χαμπάρι δεν έχουμε από γυναικεία ψυχολογία, τις απογυμνώσεις εν γένει τις έχει αναλάβει η Μωβ. Έτσι, στον ποιητικό άρτο προστίθενται και τα ωραία θεάματα.

Poet είπε...

Εικόνα με εκπληκτικά εύστοχη λιτότητα εκφράζει με τρόπο ιδανικό το ποίημα. Μπράβο, Μωβ.