Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

αγώι

ένας γύφτος κατοικεί μέσα μου
τα σωθικά μου εργάζεται τ' απλήρωτα
στριφώνει το πετσί με σύρμα
ακάματα σφυρηλατεί το κρέας
ατσαλώνει τα οστά

κι όταν πεινάει τρώει το συκώτι μου
κι όταν διψάει πίνει το αίμα μου
κι όταν κουράζεται στα νεύρα μου τεντώνεται

άγριο πάντοτε το γύφτο κουβαλώ
φορτίο βαρύ

ατίμητο

Στάθης Κουτσούνης
από τη συλλογή Τρύγος αιμάτων, 1991

3 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ομολογώ ότι είναι η πρώτη φορά που διαβάζω τον Στάθη Κουτσούνη και οι στίχοι του με εντυπωσίασαν. Θάλεγα ότι δίνει εικόνες σκληρές με πολλή απαλότητα.

Poet είπε...

Θα αναρτήσω και άλλα ποιήματα του Στάθη Κουτσούνη. Πιστεύω ότι μερικά θα είναι ακόμη πιο σκληρά και εντυπωσιακά.

Mπορείς να ανατρέξεις, and33, και στα τρία ποιήματά του που είχα δημοσιεύσει προ καιρού (με κλικ στο όνομα του ποιητή στον αλφαβητικό κατάλογο).

το πετάλι είπε...

στεγνός, ακριβής και απλός ο λόγος του Κουτσούνη. χωρίς στολίδια και "μπερδέματα".
ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα γραφή.
οι τελευταίοι στίχοι:

"άγριο πάντοτε το γύφτο κουβαλώ
φορτίο βαρύ
ατίμητο"

θυμίζουν

"Η πόλις θα σε ακολουθεί"