Σύνθεση εικόνας της ΜωβΕίναι πάντα αυτή η θλίψη
που με κάνει να σας αναζητώ
μέσα σε λέξεις ξεχασμένες,
σε κόσμους πληγωμένους
είναι πάντα αυτή η θλίψη
στεμμένη με το αίμα αυτών
που με αποχαιρέτησαν
χωρίς να προφτάσω να γνωρίσω
είναι πάντα αυτή η θλίψη
που με κάνει τον όγδοο ορίζοντα
να ψάχνω σα μικρή ανεμοδούρα,
μια τυφλή ξυπόλητη τσιγγάνα
με όσα μάτια και αν χαθώ,
όσα φεγγάρια κι αν διαβώ
όσα ψέμματα κι αν μου πουν
μα κι όσα κι αν μου τάξουν
εγώ ξέρω πως κάποια μέρα θα τον βρω
γιατί είναι πάντα αυτή η θλίψη
που στο άγραφο βιβλίο σας διαβάζω,
είναι πάντα αυτή η λύπη
που με κάνει να σας αποζητώ.
Μαρία Ροδοπούλου
από το Βιβλίο των νεκρών,
Ο όγδοος ορίζοντας, 2008
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Nαι, η θλίψη είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο της ποίησης, ίσως καθοριστικό.
Μου άρεσε πολύ αυτή η εικόνα της Μωβ. Νομίζω ότι είναι μία από τις καλύτερές της.
αυτοί που με αποχαιρέτησαν
χωρίς να προφτάσω να γνωρίσω...
Μπορεί να μην είναι πολλοί, είναι όμως σημαντικοί στη ζωή μας. Τους ξέραμε, τους βλέπαμε κάθε μέρα αλλά δεν τους γνωρίσαμε πραγματικά. Και προσπαθούμε εκ των υστέρων να τους γνωρίσουμε από αυτά που θυμόμαστε και αυτά που φανταζόμαστε.
Αυτή είναι μια πολύ πικρή ιστορία. Καταλαβαίνεις πόσο πολύ τους αγαπούσες όταν δεν υπάρχουν πια. Και θέλεις να απλώσεις τον κόσμο στα πόδια τους για μια κουβέντα, ένα βλέμμα, μιαν ανάσα τους.
Μάταια.
Δημοσίευση σχολίου