καταβύθιση

έβγαλα βόλτα σήμερα
την κόρη μου στο πάρκο
την κρατούσα απ’ το χέρι και προχωρούσα
στην παιδική χαρά με τις κούνιες
τις τσουλήθρες τις τραμπάλες τα μονόζυγα

τι συνέβη τώρα κι έγινε
η κόρη μάνα μου κι εγώ
το παιδί που την άρπαζα
απ’ το φουστάνι κι έτρεμα
να μη μου φύγει και τη χάσω
ποτέ δεν το κατάλαβα αναγνώστη

έτρεμα μόνο ελάφι στο δόκανο
κι απ’ την πολλή την ένταση
να τρέξει ο χρόνος
να γλιτώσω από τον τρόμο
έγινα γέροντας
και δίπλα η κόρη μου γυναίκα πλέον
να με βαστάζει από το μπράτσο
βόλτα πηγαίνοντάς με στο πάρκο
σακάτη από τα γηρατειά

κι η τρομάρα του παιδιού
είναι αλήθεια μου πέρασε
γιατί εκεί που έφτασα
δεν είχα τίποτα πια να χάσω

μ’ αδράχνει τότε ακόμα πιο μεγάλος τρόμος
- που δεν είχα τίποτα πια να χάσω –
πολύ μεγάλος τρόμος αναγνώστη
τόσο μεγάλος και βαρύς που γλιστράω
από της κόρης μου το χέρι
και βουλιάζω
βουλιάζω μες στην καταπράσινη
τη χλόη του πάρκου

Στάθης Κουτσούνης
από τη συλλογή Έντομα στην εντατική, 2008