«Το διπλό άλφα της αγάπης», λοιπόν, αφιερωμένο στον ποιητή Τόλη Νικηφόρου. Με την ελπίδα αυτή η καινούρια χρονιά της ζωής του να είναι μια από τις καλύτερες από κάθε άποψη και με την ευχή να 'ναι πάντα καλά, γερός και χαρούμενος και να γεύεται διαρκώς και τα δύο άλφα της αγάπης. Χρόνια πολλά, Τόλη!
Antoine de Villiers, A Future
Oil & acrylic on canvas (61 x 46 cm), 2006
κάποτε μέσα απ' το χώμα εκρήγνυται
σαν ρόδι σκορπίζει στον ουρανό
μέσα στο θριαμβικό ωμέγα της ζωής
ελλοχεύει το διπλό άλφα της αγάπης
για να ολοκληρώσει τους κύκλους του
να αναιρέσει την ήττα που ακολουθεί
να σημάνει την αρχή μετά το τέλος της
να προσθέσει φως στην ύπαρξή της
το διπλό άλφα της αγάπης
που κάποτε υπερβαίνει τον θάνατο
αγγίζει τ' άστρα
πέφτει χλιαρή βροχή στην πατρώα γη
Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή Το διπλό άλφα της αγάπης (1994)
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Eυχαριστώ θερμά, Βίκυ. Μα πρόλαβες και με αιφνιδίασες. Τι άλλο από αγάπη να ζητήσει κανείς στα γενέθλια του;
Λέω ότι με πρόλαβες γιατί είχα ετοιμάσει κι εγώ ένα δώρο για τον εαυτό μου. Πάλι της αγάπης αλλά και της ευγνωμοσύνης για ό,τι πιο ωραίο υπάρχει στη ζωή, την παιδική αθωότητα.
Μη μου πεις ότι εννοείς το «Και ούτε καν γνωρίζει τ' όνομά της» που ετοιμάζομαι να δημοσιεύσω αυτή τη στιγμή στο δικό μου ιστολόγιο; Για την ακρίβεια, έχω ήδη δαχτυλογραφήσει το μισό. :-)
Tώρα σου έχει λυθεί η απορία. Κι εκείνο για την αθωότητα είναι, πιο πρόσφατο όμως ...
Το «βυθισμένοι σε αχνά χαμόγελα και φως» έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Κι αυτό γιατί η αθωότητα του Νίκου με είχε πλημμυρίσει φως σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου και μου είχε σώσει κυριολεκτικά τη ζωή.
Βλέπεις, νομίζουμε ότι δίνουμε τα πάντα στα παιδιά μας ενώ εκείνα με την παρουσία τους και μόνο μας τα ανταποδίδουν στο πολλαπλάσιο.
Δημοσίευση σχολίου