Καλύτερα να καίγεσαι στο όνειρο
παρά να φυτοζωείς στη συμβατική ζωή
Ναζή
παρά να φυτοζωείς στη συμβατική ζωή
Ναζή
Με διανυκτερεύει η σιωπή
κάτι κίνδυνοι με συνέχουν.
Ένα δάκρυ σχίζεται
και μισανοίγει μια φοβισμένη
πανσέληνος.
Κάτι υδάτινο με τυλίγει.
Κάτι βαθύτερο από το σκοτάδι
κάτι ελαφρύτερο από το φως.
Τελεσίδικα.
Σαν ένα παρόν σε μιαν άλλη μέρα.
Πορεύεται σ' ένα μέτωπο
που ζωήρεψε αγγέλους
και η καταπακτή του ονείρου
κλείστηκε σε σένα.
Γι' αυτό άναρθρη ως πράξη
η γλώσσα της καρδιάς διακλαδώνεται
εσαεί διακλαδώνεται.
Έρχεται μάλιστα, εναγωνίως διαγώνια
με μια λύπη που συνωστίζεται
ξυπόλυτη στον ουρανό
και σκεπάζει τ' αστέρια
με την απλότητα του ορατού.
Τότε, με μόνο πέρασμα την καρδιά
Ένα λουλούδι κελαρύζει
σ' ενός άλλου κόσμου την ψυχή.
Εθίζομαι λοιπόν στις ώρες
στημένη σ' ένα ήλιο που δύει.
Και η ζωή δύει.
Ναζή Χατζημωϋσιάδου
από τη συλλογή Του έρωτα,της ψυχής
και των οστράκων, 2004
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Υπέροχα λόγια .
Με αγγιζουν ιδιαιτερα
Χαίρομαι που σε άγγιξαν, Μαρία. Είμαι σίγουρος ότι η Ναζή θα χαρεί ακόμη περισσότερο.
Η Ναζή είναι ένα πολύ γλυκό κορίτσι, αδερφή του Πάνου Χατζημωϋσιάδη, του οποίου το ενδιαφέρον μυθιστόρημα, Το παραμύθι του ύπνου, παρουσιάστηκε χθες βράδυ στον Ιανό από τον Πάνο Γούτα και την Αλεξάνδρα Μπακονίκα (είχα βάλει ανακοίνωση).
Πήγαμε μετά όλοι μαζί στο απέναντι ουζερί για την καθιερωμένη παθιασμένη συζήτηση μετά της σχετικής οινοποσίας. Τώρα, αν ήσουν κι εσύ εκεί, μαζί με τη Μωβ, ασφαλώς θα ήταν πολύ καλύτερα.
Η Ναζή, ο Πάνος και η γυναίκα του, είναι όλοι φιλόλογοι του λυκείου (η αδυναμία μου), πολύ ειλικρινή και συμπαθητικά παιδιά. Ανταλλάξαμε φυσικά και βιβλία.
Αυτά για να μην λες ότι δεν σε ενημερώνω, σήμερα μάλιστα που έχεις και τα γενέθλια σου (ευχές και φιλιά αφειδώς). Η σειρά των Σκορπιών μερικές μέρες αργότερα.
Xαιρομαι που περνατε καλα
Η αληθεια ειναι πως μεχρι πριν ενα χρονο πηγαινα σε διαφορες συγκεντρώσεις.
Οχι πια..
Με κουρασαν..
Ο κόσμος ο πολύς.. Δεν ειμαι για τετοια .. "Μοναχική βροχή" βλέπεις..
Προτιμω να βγαινω με λιγους και καλους μου φιλους και τιποτε παραπανω ..
Μοναχα αν ειναι να παω σε καποια εκθεση ή σε κατι πολυ ιδιαιτερο με μουσική.
Διαφορετικά οι κουβεντες στα ουζερι και οπου μαζευομασταν και μεις παλαιότερα.. τωρα μου στελνουν προσκλησεις και λεω 'απαπαπα"... :)
Φάσεις της ζωής είναι αυτές. Ups and downs, απογοητεύσεις και διαθέσεις που έρχονται και παρέρχονται.
Η μοναχική βροχή παύει να είναι μοναχική όταν μοσχοβολήσει το χώμα που την δέχεται (κινεζική παροιμία).
Το όνειρο! Εκεί ζεις όπως επιθυμείς. Και μετά ξυπνάς.
«Η ζωή είναι ένα όνειρο και ξυπνάμε όταν πεθαίνουμε». Δεν θυμάμαι τώρα ποιος το είπε αυτό αλλά ολοένα και περισσότερο συμφωνώ μαζί του.
Ο αγώνας και οι περιπέτειες της ζωής μου,τα βιβλία που έγραψα, οι άνθρωποι που αγάπησα, τα πάθη και τα λάθη μου, η ομορφιά και ο πόνος, όλος αυτός ο πλούτος μού φαίνεται τώρα σαν ένα όνειρο. Σαν να υπήρξε πλάσμα της φαντασίας μου και της λαχτάρας της καρδιάς μου.
Κόσμος παράξενος και μαγικός, ανεξιχνίαστος στο φως και το σκοτάδι του.
Δημοσίευση σχολίου