που ξέφυγε από τα χέρια ενός παιδιού
κι ανεβαίνει, αργά, στο ουρανό.
Το άπειρο, μια σταγόνα βροχής
που έπεσε στο παρμπρίζ
λίγο πριν τη σκουπίσει ο υαλοκαθαριστήρας.
Το άπειρο, μυριάδες φύλλα επίχρυσα
που άνεμος φθινοπώρου τα σαρώνει
γύρω στους φιλντισένιους αστραγάλους σου.
Το άπειρο, μια πλατειά θάλασσα
διφορούμενα αισθήματα
κρυμμένα στο μισό χαμόγελό σου.
Το άπειρο, ήχος μιας βαθιάς χορδής
που, μόλις τέλειωσε ο παλμός της
κι η θλίψη της ανεβαίνει στον ουρανό ...
Σπύρος Τζουβέλης
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πόρφυρας,
τεύχ. 125, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου