by Juan Miro
Πατάω ασβέστη και αφήνω
λευκά αποτυπώματα.
(Ένας άγγελος με επιτηρεί
με κλειστά μάτια).
Ρυτίδες έχω και ένα σημάδι έχω
από σπαθιά ιππέα. Πεζός, πεζότατος
ήμουνα στη μάχη.
Κοιτάζω το καμένο τοπίο.
Τη συννεφιά, τους ξένους.
Μάλλον μυρίζω τα χρώματα
και τα σχήματα. Γιατί εκείνη
η σπαθιά μου έχει σχεδόν καταστρέψει
την όραση. Όλα μου φαίνονται φεγγάρια
και οι πέτρες πανσέληνοι.
Γιάννης Κοντός
από τη συλλογή Δωρεάν σκοτάδι, 1989
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου