«αν δεν ρισκάρεις με παρόν
κανένα παρελθόν δεν πνίγει μέλλον»
τάδε έφη Γιάννης Βαρβέρης
κρυφά ερωτευμένος σ' ένα ποίημα
με μια παλιά cortina
μα εγώ δεν είμαι παρά το άθυρμα
στις κλαίουσες μονομανίες μου …
όμαιμος σε μια λάμψη σαν της αστραπής
στων υακίνθων την ουράνια σκάλα
σ' ένα ενάλιο κορμί ως τα πλάτη ηχηρών ανέμων-
ψυχή μου διάτρητη στη ρότα άσφαιρου τοπίου
μηδέν εις το πηλίκον υψικαμίνου σώματος…
η ποίηση μια ήττα στο παρόν
ο ποιητής ο πιο γενναίος απ' τους ηττημένους
χρονομέτρης του μηδέν άγαν
μούσα ανάγλυφη μοναξιά μ' αυτό το πλευρό να κοιμάσαι
στα χείλια του ασφοδέλου μια πολιτεία πασχαλίτσες
Τάσος Κάρτας
από την ανέκδοτη συλλογή Από μηχανής θεοί λέξεων
επιούσιας ομοιοκαταληξίας
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου