Τα στίγματα

Πώς έγινε και χάθηκαν οι λέξεις;
Μια ολόκληρη σελίδα λέξεων - το ποίημα
μ' όλο του τον κόπο, την αγωνία, τη λαχτάρα
τη χαρά κι εκείνο
το ανεξάλειπτο δηλητήριο της αμφιβολίας
μια ολόκληρη σελίδα λέξεις
και τώρα να χαθεί - να σβήσει
- έτσι εντελώς αυθαίρετα, με κίνημα δικό του -
πού πήγαν τόσες λέξεις

κι ούτε κουβέντα βέβαια τώρα να τ' ανασυνθέσεις
με τι υλικό, μείναν μονάχα
αυτά τ' αστεία σημάδια - σε κοιτούν
ανόητα -
δυο τρία κόμματα, οι λίγες παύλες
- μονές, διπλές, τι σημασία πια; -
κάτι εισαγωγικά, μια έρημη τελεία
(μάλλον από τις «άνω»πρέπει να 'ναι)

κι εκείνο - βέβαια - το πελώριο ερωτηματικό
- αυτό, ασφαλώς, δεν πρόκειται
ποτέ να λείψει.

Σωτήρης Σαράκης
από τη συλλογή Τα αιφνίδια άστρα, 1997