Η αγάπη δεν είναι ζάλη

Ίσως αγάπη δεν είναι παρά η ανάγκη
να υποφέρουμε κάποτε.

Η αγάπη δεν είναι ζάλη.
Δεν είναι άνθος που μεθάει απ' το φιλί της άνοιξης.
Μυρωμένο τραγούδι που απλώνεται πάνω στη
σάρκα γλυκά.

Η αγάπη είναι φόβος.

Δεν είναι ένα σώμα που ζητάει να βρει παρηγοριά.
Τρυφερή άβρα που λικνίζει τα νοσταλγικά απογεύματα.

Είναι ένα ποτάμι που περνάει μέσα από μαύρα λιβάδια.
Άγριος αγέρας που σπάζει τα κλαδιά στους κήπους
και στα όνειρα.

Δεν είναι ζάλη η αγάπη. Δεν είναι σιγανή φωτιά.
Ούτε χωράει στα κλειστά, στα σίγουρα βράδια.

Βγαίνει έξω και χτυπιέται με το δαίμονα.
Παλεύει όλη νύχτα στ' αναμμένα αλώνια.
Βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σύρμα.
Όταν κάτω απ' τα πόδια ανοίγονται
τα κοφτερά φαράγγια.

Όμως δεν είναι ζάλη η αγάπη.

Αγάπη είναι ο τρόμος που η ζωή μετράει το ανάστημα της.
Μετριέται με το άδειο πρόσωπο που βγαίνει απ' το σκοτάδι.

Θανάσης Κωσταβάρας
από τη συλλογή Τα ερωτικά, 1986