μες στο παλιό λεωφορείο
με κρεμασμένη μαντήλα στα μάτια
η μάνα μου
πέταξε πέρα κι απ' τον θάνατο πέτρες
τις μαύρες πληγές της
και τραγουδώντας
κατεβαίνει μεσάνυχτα στον Πύργο άδειος σταθμός
στην Κρέσταινα η πλατεία υποζύγιο
που αλωνίζει βάσανα
ολονυχτίς
η μάνα ψαχουλεύει
δάκρυα πετρωμένα
χλομές φωνές κι ύστερα
τραγουδώντας γυρνά στην Αθήνα
με το παλιό λεωφορείο
η μάνα μου
το θρήνο πλέκοντας πάντα πλεξούδες.
Γι' αυτό στα όνειρα μου από παιδί
κρατούσα ψαλίδι.
Ηλίας Γκρης
από τη συλλογή Λήθαργος κόσμος, 1987
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου