Άτιτλο

Έμπλεξες πάλι με τους υάκινθους
Στο σεληνόφως χαμόγελα μίσχοι
ριπές της βροχής φιλήματα του ανέμου
Έμπλεξες πάλι
Με τον καρπό που ξεκλειδώνει τον ήλιο
με τον καθρέφτη της σιωπής πάνω στους λόφους
μ' ένα φιλί μονοκονδυλιά
μ' όλους τους πόθους απλωμένους στις στέγες
με τα όνειρα φουγάρα ανεμίζοντα
Έμπλεξες πάλι
Με λίγο άσπρο στη θέση του καιρού
να πλέεις όρθιος
με λίγο κίτρινο για τους λυγμούς των λουλουδιών
στα χαρακώματα της μνήμης να λούζεσαι στο φως
Έμπλεξες πάλι
στην υγρασία του φθινοπώρου
μ' ένα λιβάδι απορίες
να ξαναρχίσεις να συλλαβίζεις
τα πρώτα αρώματα
παρέα με τα στάχυα.

Βασίλης Ιωαννίδης
αδημοσίευτο