από τη συλλογή Όρασις ένδον 2004
Τρίτη 24 Ιουνίου 2008
Απόπειρα
Όπως τα ξίφη καλά ακονισμένα
έλαμψαν οι ματιές μας
και διασταυρώθηκαν.
Όπως τα ξίφη
μέταλλο στο μέταλλο
καθώς αστράφτουν στον ήλιο οι λάμες.
Ύστερα
φρόνιμα μπήκαν στο θηκάρι
κρατώντας του αγέρα την ορμή
στην κόψη τους.
το φως της αστραπής ανάμνηση.
Τώρα πια ήσυχα κοιμούνται
τα παλιά σπαθιά.
Σκωρία τα κατατρώει και
αναποφασιστικότης.
Ποιος το αντέχει τώρα πια
το φονικό.
από τη συλλογή Όρασις ένδον 2004
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου