Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Απόπειρα


Όπως τα ξίφη καλά ακονισμένα
έλαμψαν οι ματιές μας
και διασταυρώθηκαν.
Όπως τα ξίφη
μέταλλο στο μέταλλο
καθώς αστράφτουν στον ήλιο οι λάμες.

Ύστερα
φρόνιμα μπήκαν στο θηκάρι
κρατώντας του αγέρα την ορμή
στην κόψη τους.
το φως της αστραπής ανάμνηση.

Τώρα πια ήσυχα κοιμούνται
τα παλιά σπαθιά.
Σκωρία τα κατατρώει και
αναποφασιστικότης.

Ποιος το αντέχει τώρα πια
το φονικό.

Αφροδίτη Κοΐδου
από τη συλλογή Όρασις ένδον 2004

Δεν υπάρχουν σχόλια: