Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

εκτός σχεδίου


δεν είμαστε από κείνους που φυλακίζουν τα πουλιά
για να τα μελετήσουν
ούτε από κείνους που ζωγραφίζουνε παράθυρα
στους τοίχους
για να κοιτάζουν ουρανό
δεν μοιάζουμε με κείνους που με πλεγμένα χέρια
ονειρεύονται χώρια
ούτε με κείνους που τα κλειστά τους βλέφαρα
είναι αυλαίες της θλιβερής τους γύμνιας
σε μας τα χελιδόνια είναι ελεύθερα ν' αναγγέλλουν
την άνοιξη κάθε εποχή
πάνω στο κλειστά μας μάτια στάζει την προστασία του
το φεγγάρι
καθώς μ' ακατάβλητα χέρια ξετυλίγουμε ο ένας τον άλλο
ως τον απύθμενο εσωτερικό ουρανό

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου
Από τη συλλογή Κυκλικά, 1982

4 σχόλια:

Stella Georgiadou είπε...

Να αφήσω εδώ, Τόλη μου, το θαυμασμό μου για την ποίηση της Μυρτώς Αναγνωστοπούλου, που μου ήταν παντελώς άγνωστη... και πάλι να σου πω ευχαριστώ για το ποσο μας πλουτίζεις με τούτο εδώ το ιστολόγιο!

Poet είπε...

Άρθρον πρώτον : Μαθαίνουμε την λογοτεχνική ιστορία της πόλης μας. Γνωρίζουμε εκείνους που προηγήθηκαν, που μάτωσαν και άνοιξαν τον δρόμο για μας. Στέλλα μου, είναι τόσο σημαντική η λογοτεχνική ιστορία της Θεσσαλονίκης (ιδίως η ποιητική) και είναι το δικό μας αίμα. Ποιος μπορεί να κάνει βήμα χωρίς να γνωρίζει την πατρίδα του και την καταγωγή του; Η Μυρτώ είναι σημαντική (έχω μια παρουσίασή της μαζί με τη Χλόη), υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι. Στρώσου.

Όπως καταλαβαίνεις, σε μαλώνω. Με αγάπη όμως. Και μ' ένα φιλί.

Γιώργος Τσιρώνης είπε...

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.

ΤΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΜΩΡΙΜΙΑ ΑΥΤΗ.

Poet είπε...

Γιώργο μου, εγώ σε ευχαριστώ για όλα τα αυθόρμητα σχόλια που κάνεις, ανακαλύπτοντας διάφορους ποιητές. Θα γνωρίσεις και θα εκτιμήσεις κι άλλους, είμαι βέβαιος. Καλή συνέχεια λοιπόν.