Ταριχευτήριο πουλιών, Ι

Φτερούγες ανοιχτές δίχως πέταγμα
ανήσυχες κινήσεις δίχως σάλεμα.
Αγκυλωμένα τα μέλη, ξεραμένα
τα βλέμματα. Απ' τα μισάνοιχτα
ράμφη στάζει βαριά η σιωπή.

Πίσω απ' τη γυάλινη πόρτα
έχει παγώσει ο χρόνος.

Πού πήγε η μουσική τόσων
κελαηδημάτων; To θρόισμα τόσων φτερών;
Μάταιη των χρωμάτων η χλιδή
και μελετημένο ζύγιασμα των στάσεων.
Μ' όλο το στολισμό του προσωπείου
σ' αναγνωρίζω, παντοκράτορ Θάνατε.

Εσύ 'σαι ο συνθέτης της απόλυτης σιγής
εσύ ο γλύπτης της πιο τέλειας ακινησίας.

Γιώργης Μανουσάκης
από τη συλλογή Ταριχευτήριο πουλιών και άλλα ποιήματα, 1978