Οι ήχοι, λέω, όταν πλαγιάσουν πολύ από τον άνεμο,
παύουν να είναι ήχοι.
Γίνονται μικρά κορδόνια να μπορούν τα παιδιά
να κρατούν τα κόκκινα μπαλόνια
στο Λούνα Παρκ.
Να κρατούν το πλαστικό φορτηγάκι τους
καθώς τρέχουν στον δρόμο ..
Να συγκρατούν ένα παπούτσι επάνω στο πόδι
καθώς εκείνο βρίσκεται σε γρήγορο βηματισμό.
Κι εγώ πλάγιασα.
Iωάννης Τσιουράκης
από τη συλλογή Ήχος πλάγιος. Μόνος ..., 2008
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Iωάννης Τσιουράκης. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Iωάννης Τσιουράκης. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008
Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008
Όταν ονειρεύομαι δεν κινδυνεύω
Θα ξεχυθώόπως τα ποτάμια ξεχύνονται και θα χαθώ
θα σκορπιστώ στης θάλασσας τα κύματα
μονάχα όταν ονειρεύομαι δεν κινδυνεύω
κι όταν βραδιάζει
μέσα στις λέξεις μου κουρνιάζω
Iωάννης Τσιουράκης
από το ιστολόγιο του ποιητή, Ήχος πλάγιος. Μόνος... , 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
