Ο κόσμος

Ράγισε το γυαλί

Χαρακιά στη διάφανη ματιά μας.

Ω, πώς μια τόσο ανεπαίσθητη σχισμή

Ρούφηξε όλα τα χαμόγελα

Και χώρισε τον κόσμο!...

Οι χειραψίες δε χωρούν στη χαραμάδα

Κανένα δάκρυ δεν μπορεί πια να κυλήσει

Για τ' άλλο ημισφαίριο.

Παραμορφωτική ρωγμή

Επάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα

Της στρογγυλής μας γης.

Το φως τεθλασμένο -ίδιο κεραυνός-

Ραγίζει τα παράθυρα.

Ακόμη μια πετριά

Και τα γυαλιά,

Μαχαίρια,

Θα μας ξεσχίσουν την ψυχή.

Γιάννης Τζανής
από τη συλλογή Σήμερον κρεμάται, 1989

Πηγή: Translatum, Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης