Ὑπάρχουν κάποιοι ἄνθρωποι
“μοιραῖοι” στή ζωή μας.
Ὅ,τι ἔχουν πεῖ, ὅ,τι ἔχουν πράξει
καί ὅ,τι ζήσαμε μαζί τους
-κυρίως στά δύσκολά τους
πού φρόντιζαν νά φαίνονται
εὔκολα σ’ ἐμᾶς- ἔχει γραφεῖ
ἀνεξίτηλα στήν μνήμη,
στήν καρδιά καί στήν ψυχή μας.
Κι ἄν ἔφυγαν νωρίς
κι ἄδικα ἀπ’ τήν ζωή,
θά εἶναι πάντα ἐδ, μαζί μας.
Κάτι μυστήρια νήματα ἀόρατα
μᾶς σφιχτοδένουν ἄρρηκτα μαζί τους.
Κι οὔτε η ἀπόσταση, οὔτ’ ὁ χρόνος,
οὔτε κι ατός ὁ Ἄδης
κατάφεραν ποτέ νά λύσουν,
νά καταλύσουν τέτοια σχέση,
τέτοια ἀνυπέρβλητη ἀγάπη.
Ιω-άννα Π. Παχτίτη
από τη συγκεντρωτική έκδοση
Του ύψους και του βάθους
Ποιήματα 1975-2015 Α'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου