αψέντι

«΄Ψστε είστε κι εσείς διδάκτωρ΄»................................................................ -Δε θέλω να μιλήσουμε για επιστήμη απόψε/ σπάταλης λέξης λούστρο./ Ξημερώνει η μέρα που ίσως δεν προφτάσουμε./ Ας κάνουμε την τελυεταία ελεγεία της χρονιάς/ την προμελετημένη όσο και πρέπουσα αστοχία./ ............................................................................... Ας μοιραστοπύμε το καιόμενο αψέντι/ ας ταριχεύσουμε τον χρόνο./ ............................................................................... Αγγελής Μαριανός/ από τη συλλογή Αντικριστά, 2021

πηλός

Γυναίκα πηλός/ σε περιμένω να στεωνώσεις./ Στον περίβολο της φούστας/ προβάλλουν γυμνα/ νωπά καλοφτιαγμένα δάχτυλα/ καμπύλες καθαρές γραμμές./ Ακάλυπτα τα στήθη σου/ χέρια στεφάνια έδεναν τη μέση/ μπέρτα τα φτερά/ δαμάζουνν το έρεβοσ./ ............................................................................. Να στεγνώσεις περιμένω./ ............................................................................. Αγγελής Μαριανός/ από τη συλλογή Αντικριστά, 2021

φθινόπωρο

Ακόμη κι οι ψιχάλες σιώπησαν./ Αδιάφορες και άδειες./ δίχως ρυθμό η μουσική/ σαν να τις πήρες ο ύπνος/ μετά τον έρωτα/ έξω στη φύση// ................................................................................ Σταμάτησε η βροχή/ μου λείπεις.// ................................................................................ Αγγελής Μαριανός/ απ΄τη συλλογή Αντικριστά, 2021

μνήμες

Ξύπνησα στην οδό Χιροσίμα/ είδα πολλά:/ πετούσαν τα πουλιά γυμνά/ φρύγανα μαδημένα./ Τυφλές οι σαύρες έπεφταν/ η μία πάνω στην αλλη./ Ξύπνησα στην ίδια Χιροσίμα/ με λάσπη ογδόντα και ... ετών/ στα βλέφαρα./ Παντέρμη σκόνη δεν ξεκολλούσες./ Έτριψα έτριψα τα χειροτέρεψα./ Μαύρο ρετσίνι χήθηκαν/ μύρο στο μαύρο αμπάρι// ............................................................................ Αγγελής Μαριανός/ από τη συλλογή Αντικριστά, 2021

αίφνης ο θάνατος

Ανακούφιση που ξεθωριάζει/ εξαερώθηκε και τον σωριάζει/ αυτόπτης μάρτυρας ο γδούπος/ ο τελυταίος στα σανίδια ήχος// ........................................................................... Αγγελής Μαριανός/ από τη συλλογή Αντικριστά, 2021

Εύνοια

Μπήκε στη μεγαλειώδη επικράτεια του πάθους./ Καταξιώθηκε στον έρωτα και αγαπήθηκε./ Ρύνοια της έτυχε./ Σε συναρπαστικούς κόσμους πέρασε./ Τη συγκλόνισε υπέρτατη μυσταγωγία./ Τα υπέροχα από εδώ ξεκίνησαν: ότι αγαπήθηκε.// ........................................................................ Αλεξάνδρα Μπακονίκα από τη συλλογή Ντελικάτη γυναίκα, 2021

Στον ανθό της ηλικίας

............................................................................... Στον Κώστα Ριζάκη ...................................................... ............................................................................... Στον διάδρομο του νοσκομείου/ από ένα μεγάλο ανοιχτό παράθυρο/ βλέπω τη μέρα να γλυκοχαράζει./ Μέσα στη δροσιά της φθινοπωρινής νύχτας/ το σκοτάδι διαλύεται στο φως./ Οι θόρυβοι που έρχονται από τον δρόμο/ υπενθυμίζουν τον ακατάλυτο παλμό της ζωής./ Βογγητά ακούγονται από τα δωμάτια./ Νιάτα στον ανθό της ηλικίας τους/ βασανιστικά παραδίδονται σοτν θάνατο.// ............................................................................... Ληστρικός μακελάρης ο θάνατος. ............................................................................... Αλεξάνδρα Μπακονίκα/ από τη συλλογή Ντελικάτη γυναίκα, 2021

Περιδίνηση

Η θέρμη της έκφρασης/ όταν μίλησε για την αγαπημένη του:/ «Τρισμέγιστη η γοητεία της./ Στην τόση υπερβολή συναντάς το ιδανικό/ που γίνεται πραγματικότητα./ Ιδανικό απτό για μένα./ βιωμένο σε κάθε απόχρωση./ Όοως ένας παραδομένος,/ στην περιδίνηση του έρωτα βρίσκομαι».................... ...................................................................... Αλεξάνδρα Μπακονίκα από τη συλλογή Ντελικατη γυναίκα, 2021

Σαν οπτασία

Ευθυτενής και με ζωηρό βήμα/ περπατούσες στο απέναντι πεζοδρόμιο./ Είσαι η επιτομή για ό,τι μου αρέσει σ' έναν άνδρα./ Σαν είδωλο κι οπτασία περπατούσες μέσα στη νύχτα./ Από το βλεμμα μου δεν σ' άφησα/ μέχρι που έστριψες σ' ένα στενό./ Καλοτύχησα τον εαυτό μου -/ με αγαπάς κι η ζωή χαρμόσυνα διαστέλλεται. ........................................................................... Είσαι η επιτομή για ό,τιμου αρέσει σ' ένα άνδρα. .......................... ........................................................................... Αλεξάνδρα Μπακονίκα από τη συλλογή Ντελικάτη γυναίκα, 2021

ΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟ ΑΠΕΙΡΟ

Ενσαρκώθηκε το άπειρο/ και πήρα τη θέση μου στον χρόνο/ ιστορία μου η άβυσσος.// ............................................................................ Κάθε αλήθεια αδυσώπητη πλάνη/ ένα πρελούδιο η ζωή/ από κάτι αδημιούργητο και απρόσιτο/ είμαι αυτό που δεν είμαι/ το άπιαστο βάθος μες στις λέξεις.// ............................................................................ Ό,τι δεν ειπώθηκε δε θα ειπωθεί ποτέ/ σε κάθε ποίημα υπάρχει μια αποτυχία/ κάτι που υπερβαίνει τον εαυτό του/ ποντίστηκε και χάθηκε πριν καιρούς.// ............................................................................ Όπως το άνθος/ το πνεύμα στρέφεται στο φως/ χάος από αγέννητες λέξεις/ αδιαπέραστο από τη νοημοσύνη/ ιχνηλάτης της σιωπής αιωρούμαι/ στην αρχή και το τέλος ανάμεσα/ ακούγοντας το κενό.// .............................................................................. Με βαραίνει η αιωνιότητα/ στιγμή που βραδυπορεί στο εφήμερο/ έξω απ’ το παράθυρό μου/ άχρονη ανάμνηση.// ...................................................................... Πορεύομαι με ό,τι δεν κατανοώ.// ...................................................................... Βασίλης Φαϊτάς/ από τη συλλογή Σκάκι με την αιωνιότητα,2021

ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑ

Μαζί αγαπήσαμε την ανύπαρκτη όχθη/ η μνήμη του ανέμου/ μας προσπερνά/ η αγάπη ντυμένη το άπιαστο/ συντρίβει τον θάνατο/ στη νιότη άλλης ακτής/ θα ξαναβρεθούμε/ έξω απ’ το χρόνο.// ............................................................................... Το αντίο κωδικός θύμησης/ από σύμπαν και μοναξιά/ όλα έχουν μάτια και θυμούνται/ ωκεανοί γαλαξιών στο χέρι του Θεού/ οι αιωνιότητες πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται.// .......................................................................... Κάποιος σ’ ένα ανοιχτό παράθυρο/ μαθαίνει να τραγουδά/ προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο/ με παίρνουν οι λέξεις/ μ’ ανασηκώνουν ψηλά/ σ’ ένα περίπατο στο θαύμα.// ....................................................................... Βασίλης Φαϊτας/ από τη συλλογή Σκάκι με την αιωνιότητα, 2021

ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ

Μαζί αγαπήσαμε την ανύπαρκτη όχθη/ η μνήμη του ανέμου/ μας προσπερνά/ η αγάπη ντυμένη το άπιαστο/ συντρίβει τον θάνατο/ στη νιότη άλλης ακτής/ θα ξαναβρεθούμε/ έξω απ’ το χρόνο.// .................................................................. Το αντίο κωδικός θύμησης/ από σύμπαν και μοναξιά/ όλα έχουν μάτια και θυμούνται/ ωκεανοί γαλαξιών στο χέρι του Θεού/ οι αιωνιότητες πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται.// ....................................................................... Κάποιος σ’ ένα ανοιχτό παράθυρο/ μαθαίνει να τραγουδά/ προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο/ με παίρνουν οι λέξεις/ μ’ ανασηκώνουν ψηλά/ σ’ ένα περίπατο στο θαύμα.// ....................................................................... Βασίλης Φαϊτάς/ από τη συλλογή Σκάτκι με την αιωνιότητα, 2021