Άτιτλο (Υδαρή τα τοπία της μνήμης ...)

Υδαρή τα τοπία της μνήμης/ με τα περιγράμματα του ενός εντός να/ εισχωρούν του άλλου// ............................................................................. Έως αλώσεως διαβρώνουν αππκλεισμούς/ την ανελαστικότητα των βεβαιοτήτων πώς έτσι// ......................................................................... Χριστίνα Καραντώνη// από τη συλλογή Από βροχή σε βροχή.2021

Εμπλοκή

Διάβαζε κάτι από την εποχή/ που η ποίηση τον αφορούσε προσωπικά/ και την έπαιρνε κατάκαρδα/ την εποχή πριν ο καλός ο μύλος τ' αλέσει όλα/ σκέφτηκε ανάμεσα σε δύο λέξεις/ πού να πήγε άραγε ο τότε εαυτός του/ αλλά σκοτάδι έπνιξε την ψυχή του/ κι άνοιξε βιαστικά την τηλεόραση// ........................................................................ Αλεξάνδρα Θυμιανού// από τη συλλογή Ο ήλιος τη νύχτα, 2020

Στη δόξα του καλοκαιριού

Στη δόξα το καλοκαιριού φτερουγίζουν σύννεφα/ Παιανίζουν οι θάλασσες/ Λάμπουν χιλιάδες ηλιαχτίδες/ Άστρα και πανσέληνοι/ Λάμπουν και τα χαμόγελα/ Κι ο νους δε σταματά να ταξιδεύει/ στο φως// .......................................................................... Αλεξάνδρα Θυμιανού// από τη συλλογή Ό ήλιος τη νύχτα, 2020

Ακίνητη

Ακίνητη στο Χρόνο/ έμεινε η Στιγμή/ που ο Ήλιος/ με πυροβόλησε/ ίσια στην Καρδιά/ ανοίγοντας μου/ μια φωτεινή σφαίρα/ να περνά/ το γέλιο των παιδιών/ κι όσων έμειναν παιδιά// .................................................................... Αλεξάνδρα Θυμιανού// από τη συλλογή Και να θυμάσαι!, 2019

Η αληθινή ηλικία

Πόσων ετών είμαι; Αναρωτιέμαι καθώς κοιτώ τον ήλιο πάνω από τους πάγους/ Στον καθρέφτη μου/ Είμαι,/ Όσων τα ποιήματα που έγραψα .../ Όσων των καλών ιδεών που είχα/ Όσων των ανθρώπων που μ' αγάπησαν/ Όσο των ταξιδιών που δεν έκανα/ Όσο των ανθρώπων όλων μαζί, που πέρασαν πάνω από τη γη και μου άφησαν την περιουσία τους/ Όσο του κακού που μπόρεσα να απαλείψω μέσα/ Όσο της χαράς που έδωσα/ Όσο της αναχής που έδειξα/ Όσο της αλήθειας που έκανα ποίημα/ Μην αντέχοντας την ................................................................................ Αλεξάνδρα Θυμιανού// από τη συλλογή Και να θυμάσαι!, 2019

Σε σκέφτομαι

Σα θαμπώνει/ Ο ΉΛιος/ Τον Ουρανό/ Σε σκέφτομαι// ........................................................................... Σαν η φλόγα Αναδεύει στον άνεμο/ Σε σκέφτομαι// ........................................................................... Σαν ατ γράμματα/ Γλυστρούν από την εφημερίδα/ Σε σκέφτομαι// ........................................................................... Σαν ο βαρκάρης μου γνέφει/ από την άλλη όχθη/ Σε σκέφτομαι// ........................................................................... Σαν η θλίψη/ Ανοίξει φτερά/ Σε σκέφτομαι// ........................................................................... Σαν η θάλασσα/ Μαυρίσει τα νερά της/ Σε σκέφτομαι// ........................................................................... Σαν όλα τα κοινότυπα πράγματα. Σε σκέφτομαι// ........................................................................... Νάξος 2008 ........................................................................... Αλεξάνδρα Θυμιανού// από τη συλλογή Και να θυμάσαι !, 2019

Κοίτα με

Να ψάξω μες στο μαύρο/ το σημείο εκείνο που με ορίζει// ............................................................................ μίλα μου/ από πηγάδι βγαίνουν/ φοβισμένα τα λόγια σου// ............................................................................ κράτα με/ μια κούπα χώμα είμαι/ διαφεύγω μέσα σπ' τα δάχτυλά μου// ............................................................................ φίλα με/ ίσως χοστάσω για λίγο/ την απουσία μου/ που σαν αστέρας διάττων/ θα μεγαλώσει/ αφήνοντας τη νύχτα/ πιο σκοτεινή.// ....................................................................... Θεοδώρα Φούτρου// από τη συλλογή Πέφτοντας απ' τη χαράδρα του παραμυθιού, 2021

Προσυμφωνημένα φιλιά προδοσίας

Πως ήταν, λέει, στημένο το παιχνίδι/ και πως ο Ιούδας μια χαρά φιλούσε.// ........................................................................ Συνεχίζω να περπατώ στο σκοτάδι/ με ένα φανάρι στα μαλλιά/ μόλις που βλέπω τα βήματά μου./ Προς τι η τρεχάλα/ σε ακίνητη ρόδα; ....................................................................... Μήπως πρέπει τελικά να την πιστέψω;// Γιαυτήν μιλώ/ την πολυπόθητη/. και προσυμφωνημένη Ανάσταση.// ........................................................................ Θεοδώρα Φούτρου// από τη συλλογή Πέφτοντας απ' τη χαράδρα του παραμυθιού,2021

Δεν είμαι ποιητής

Γράφω λόγια που αγνοώ/ σε σκόρπιες σελίδες./ Ο δικος μου ο μίτος έχει γίνει κουβάρι/ κι αυτά λύνουν τους κόμπους/ σε ουρανό με ομπρέλες γυμνές.// ................................................................................ Εκεί που ζω/ η καταχνιά δεν ξέρεις αν είναι σύννεφο/ ή σκόνη της ερήμου/ κι όταν βρέχει/ με κυνηγούν για να με προφυλάξουν/ δήθεν ενδιαφέρονται.// ................................................................................ Δεν καταλαβαίνουν/ πως είναι διάτρητες/ γι' αυτό δεν στέγνωσα ποτέ/ κι ότι μπορώ να ζεσταθώ/ μόνο με την κουβέρτα ππυ πλέκουν/ με τα δικά μου νήματα/ και κάτι σχέδια στο τετράδιο/ οι λέξεις.// ................................................................................ Θεοδώρα Φούτρου// από τη συλλογή Πέφτοντας απ' τη χαράδρα του παραμυθιού,2021

Τραγούδι

Τραγούδι/ από ξεχασμένο τραύμα/ φερμένο στα χείλη, σιγανό.// .................................................................... Κουράστηκε κι ο άγγελός μου/ την επιούσια αντοχή να μου χαρίζει.// ....................................................................... Ουρανία Ε.Κουνάγια// από τη συλλογή Δώρα με αναστολή,2021

Σιωπή

Αφήσαμε τα χρόνια μας/ κλειδωμένα στο πατρικό σπίτι./ Μόνο η γοργόνα/ στο υπέρθυρο της μνήμης τα φυλάγει./ Και το αγιόκλημα στην πίσω αυλή/ στάλα στάλα η σιωπή το ποτίζει. .............................................................................. Μη μιλάς ! Όταν η Γοργόνα/ και η Σφίγγα ανταμώνουν,/ και τα πουλιά/ σιωπούν στα κυπαρίσσια.// .......................................................................... Ουρανία Ε.Κουνάγια// από τη συλλογή Δώρα με αναστολή, 2021

Το ταξίδι

Το γενέθλιο σπίτι, ζωντανό,/ το επισκέπτομαι όταν διψώ./ Τα χρόνια μου κρυμμένα/ στα γεωμετρικά πλακάκια της κουζίνας./ Ένα νόμισμα γυαλίζει στο τραπέζι.// ........................................................................ «Είναι για το ταξίδι», μου ψιθυρίζουν.// ...................................................................... Ουρανία Ε.Κουνάγια//από τη συλλογή Δώρα με αναστολή, 2021