Περιπλάνηση

Περιπλανήθηκα σε λαβυρίνθους ιδεών.
Σε δύσβατους την σκέψη μου
μάτωσα δρόμους,
σε πλέξιμο των λέξεων περίτεχνο
ζητώντας μιαν αλήθεια.

Κι αυτή στεκόταν δίπλα μου
αυθόρμητη
απλή
παρθένα.


Ξανθή Κουτσογιάννη
από τη συλλογή Η έκσταση της σιωπής, 2015

Αισθήσεις

Οι λέξεις, οι ιδέες και οι σκέψεις
ανίσχυρες στέκουν
μπροστά
στη φύση των αισθήσεων
που ορμητικά ξεχύνονται
χείμαρρος ανυπόταχτος
ηδονικά στα κύτταρά μας.

(Βλέπεις
ακόμη και η σιωπή εκστασιάζεται)


Ξανθή Κουτσογιάννη
από τη συλλογή Η έκσταση της σιωπής, 2015

Της μοναξιάς

Χάρισέ μου τη σκέψη σου
αυτήν τη νύχτα
ανατριχίλα η μοναξιά
διαπερνά το δέρμα μου.
Αυτήν τη νύχτα
μόνο ένα μελαγχολικό φεγγάρι
μαζί μου επικοινωνεί.
Μόνο κι αυτό
στον στρόβιλο χιλιάδων αστεριών
που ερωτοτροπούν.

Ξανθή Κουτσογιάννη
από τη συλλογή Η έκσταση της σιωπής, 2015

Αντίσταση

Βροχή μου, την αρμύρα
πώς ξεπλένεις του κορμιού;
Μάταια προσπαθείς
του ήλιου να σβήσεις την σφραγίδα
που ανθίσταται
στο μελαγχολικό τοπίο.

Η σκέψη μου ακόμη μεθυσμένη
μες στην ανάσα του καλοκαιριού.


Ξανθή Κουτσογιάννη
από τη συλλογή Η έκσταση της σιωπής, 2015
 

Νυχτερινή αφύπνιση

Η σκέψη χρόνια παγιδευμένη
σαν όμορφο γλυπτό
χυμένο σε καλούπι παγωμένο
στολίζει την προθήκη μου της ύπαρξης.
Τη νύχτα μόνο επανέρχεται
στην πρώτη υγρή μορφή της.
Παίρνει χιλιάδες σχήματα
διασχίζει χαραμάδες
βαθιά πηγάδια αγγίζοντας
σκιρτά για ν' ανταμώσει την πηγή της
φλερτάρει με την ποίηση
με τη γητεύτρα ουτοπία.

Οι πρώιμες τουη κόσμου αχτίνες
την τοποθετούν
εκ νέου στη βιτρίνα της.


Ξανθή Κουτσογιάννη
από τη συλλογή Η έκσταση της σιωπής, 2015