που 'χει βρεθεί
στην κορυφή μοναχικού βουνού.
Κατάρτια
οι κουρτίνες ν' ανεμίζουν
στο πρωινό δροσάτο αεράκι.
Εγώ μοναχικός
μοναδικός επιβάτης
ναυαγός
μέσα στην απόλυτη σιωπή
που σπάει λίγο-λίγο
από το κρώξιμο
πουλιών πρωινών.
Όλα κοντινά.
Όλα μακρινά.
Η μέρα και η νύχτα
συνεχίζουν το ταξίδι τους
χωρίς να ρωτούν κανέναν.
Κατερίνα Κουτσογιαννοπούλου
από τη συλλογή Πτερόεντες εν τη ερήμω, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου