Λήθη

Έγινα χώμα και λάσπη ξανά
για ν' απολαύσεις το κορμί μου.
Περίμενα
να γίνεις άγγελος ξανά
για να μετουσιώσεις 
την ύλη
και ν' απολαύσεις την ψυχή μου. 

Όμως
εσύ παρέμεινες εκεί
που ήσουν πάντα
στην έρημο του είναι σου
να προστατεύεις το εγώ σου
από τη θλίψη. 

Έτσι
ό άνεμος πρόλαβε
έσβησε τη μνήμη του έρωτα
και μείναμε ξένοι. 


Κατερίνα Κουτσογιαννοπούλου
από τη συλλογή Πτερόεντες εν τη Ερήμω, 2016