Τι
ολόμαυρα μαλλιά
που τόσο χύνονταν
στις
πλάτες
(γλυκειά αίσθηση τα σπλάχνα μου)
ωσότου
χάθηκε στη γωνία του δρόμου
η γυναίκα.
Δεν είναι πια
(ο θάνατος)
δεν ήτανε πριν
(η ανυπαρξία)
και πόσο να ‘μενε στα λίγα δευτερόλεπτα.
Σπιθίζουν από δάκρυα τα μάτια μου
μ’ ένα κάψιμο.
Πουλιά του Απριλίου χαρούμενα
κάποιο δέντρο είμαι
κ’ έγινε ποτάμι η ρίζα μου
τώρα που ξέρουμε πόσο μαύρη είν’ η θάλασσα
και το ποτάμι πάει …
Δυο φύλλα έρημα τα χείλη μου
τη νύχτα
ο άγγελος της μοναξιάς
με τολμηρά ενδύματα.
Πουλιά του Απριλίου χαρούμενα
εποχή εχθρική
ως το μυρωμένο βράδυ
ως μέσα στα μεσάνυχτα.
Βγάλε ψυχή μου τραγούδι
να πολεμήσω την Άνοιξη.
Ξένος είμαι στο σπίτι μου
ξένος στους δρόμους
με λένε Γιάννη δεν έχω τίποτα δικό μου.
Νίκος Καρούζος
από τη συλλογή Ποιήματα, 1961
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
Εμένα μ΄αρέσει...
Φιλιά!
Μου άρεσε το ποίημα Τόλη.
Παράξενος αυτός ο Γιάννης.
Βαρυχειμωνιά στην ψυχή και στο μυαλό του.
Κι εμένα μου άρεσε, Ουρανία μου. Γι' αυτό το ανάρτησα. Έτσι, Γιάννη;
Το επόμενο πιστεύω ότι θα σας αρέσει περισσότερο.
Αυτός ο Γιάννης εμφανίζεται και σε άλλα ποιήματα του Καρούζου, Χρωματιστή μου. Δεν θα με παραξένευε αν ήταν μια περσόνα του ποιητή.
Πρέπει να έχετε όλοι υπόψη σας ότι πρέπει να περάσω από ένα δαίδαλο λεκτικών περιπλοκών, απίθανων κατασκευασμένων λέξεων, ασάφειας και ονειροφαντασίας για να επιλέξω τα απλούστερα και πιο κατανοητά ποιήματα. Τα καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, ποιήματα του Καρούζου. Γιατί, μέσα στον υπερρεαλιστικό αυτό κυκεώνα, υπάρχουν πραγματικά ωραία ποιήματα και σπίθες αληθινής ποιητικής έμπνευσης.
Aν δεν σε βασανίζω πολύ(αν και σου χρειάζεται μ'αυτά που μου κάνεις)
μήπως ξέρεις χρονολογία έστω και κατα προσέγγυση απ'αυτό το ποίημα ;
Μα τι σου έκανα, καλέ ξωτικούλι; Μάρτυς μου ο Αλλάχ είμαι αθώος. Χώρια που έχω αδυναμία στα ξωτικά.
Η συλλογή Ποιήματα του Καρούζου, στην οποία περιλαμβάνεται αυτό το το ποίημα, εκδόθηκε το 1961, όπως αναφέρω στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Στον πρώτο τόμο όμως της συγκεντρωτικής έκδοσης αναφέρεται ότι «Η πρώτη τούτη συλλογή του τόμου αποτελεί επιλογή των ποιημάτων που γράφτηκαν και τα περισσότερα δημοσιεύτηκαν μέσα στην επταετία φθινόπωρο "53 - φθινόπωρο "60».
Καλό βράδυ.
Mα τι ζαβή που είμαι !!! έχεις δίκιο τώρα το είδα οτι το έγραφες !!!
η ταραχή βλέπεις !!!
και βέβαια δεν φταίς εσύ γι αυτήν !!!
σ'ευχαριστώ και για τα δυό
(την ημερομηνία και την ταραχή...)
Καλά, δεν πειράζει, είναι κατανοητό. Τα ξωτικά και οι ποιητές είναι πάντα ερωτευμένοι.
Δημοσίευση σχολίου