Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2022

Στην εκπνοή

Οι πόλεις κάποτε τελειώνουν/ Το ίδιο και η θλίψη/ Κανείς δεν μένει για πάντα σιωπηλός/ Θα έπρεπε να φέρω έναν/ εδώ μπροστά σας/ Κάποιον που σαγηνεύτηκε/ από τον τρόμο/ κι όμως διέσχισε όλους τους δρόμους/ χωρίς ποτέ να μάθει ποιος/ ήταν ο σωστός//\ ............................................................................. Δεν έχει νόημα/ Ακόμα και το τέλος φαντάζει δύσκολο// .......................................................................... Φεύγοντας θα φυτέψω έναν σπόρο/ Ίσως βρεθεί και γι’ αυτόν λίγο νερό// .......................................................................... Μαρία Κουλούρη// από τη συλλογή Αστικό ελάφι, 2021

1 σχόλιο:

Poet είπε...

Η Μαρία Κουλούρη, γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1975 και ζει στην Αθήνα. Εργάζεται ως Λογοθεραπεύτρια, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Εμψυχώτρια θεατρικής ομάδας ενηλίκων με αυτισμό και νοητική υστέρηση.

Για την πρώτη της ποιητική συλλογή "Μουσείο άδειο" (εκδ. Μελάνι, 2013), βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων (2014). Επίσης ήταν υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, καθώς και ως πρωτοεμφανιζόμενη ποιήτρια στα λογοτεχνικά βραβεία του περιοδικού "Ο Αναγνώστης". Το 2015 κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική συλλογή της από τις εκδόσεις Μελάνι, με τίτλο "Ρολόγια και άλλοι χτύποι", για την οποία βραβεύτηκε με το βραβείο "Σωτηρίου Ματράγκα" της Ακαδημίας Αθηνών (2016).

Θεατρικά της μονόπρακτα έχουν παρουσιαστεί σε μορφή θεατρικού αναλογίου, από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της Αθήνας. Έχει γράψει το σενάριο της ταινίας μικρού μήκους "Μη με λησμόνει".