Φυσική ιστορίσ

Γιατί ζούμε/ ρωτούν οι φλέβες καθώς γυαλίζουν/ στον αντίλαλο του σώματος/ Κάθε κορμί μια συνοικία ζωντανών προθέσεων/ Χτύποι και πεταρίσματα σφυγμών/ σκαρφαλώνουν στον μονόδρομο της μέρας/ Συναντούν κάθε λογής παράδοξες συμβάσεις/ Κάποιο φεγγάρι πλάθεται για να χαθεί/ Ένας ήλιος ανατέλλει για να δύσει/ Και το παγκόσμιο νερό αιώνια να τρέχει// ............................................................................... Τι άλλο να πει ο άνθρωπος πως είναι/ αν όχι μια στάλα υγρασίας/ στο φύλλωμα της πρωινής δροσιάς/ κι ένα λιγνό ασήμαντο χορτάρι/ στην πλαγιά του πιο ψηλού βουνού// .............................................................................. Μαρία Κουλούρη// από τη συλλογή Αστικό ελάφι, 2021