Μηχανισμός ονείρων

Τη μέρα κλειδώνω τα θηρία/ στην ντουλάπα/ κάνω πως δεν ακούω τα γρυλλίσματα/ σχεδόν τα ξεχνώ/ κάοπτε ησυχάζουν. βάζουνε κάτω σχέδια/ μηχανεόνται αποδράσεις// Δεν ξέρω πώς/ αλλά τη νύχτα δραπετεύουν/ ξεχύνονται στα όνειρα/ τι μεταλλάξεις των προσώπων/ τι χρονικά μπερδέματα/ μια απόλυτη αναστάτωση// Πάνω που καταφέρνω/ κάπως να συμφιλιωθώ/ μ' αυτή την άλλη/ διαταξη των πραγμάτων/ ξημερώνει/ και τότε πρέπει/ να κλείσω την άγρια φύση μου/ διπλά μανταλωμένη/ στην ντουλάπα// Διώνη Δημητριάδου από τη συλλογή Παλίμψηστη του Λύκου μου μορφή, 2021