Τα παιδιά

Μικρά αστέρια

που κύλησαν απ' τον ουρανό

Ασημένια δάκρυα στην παλάμη μας

Τα παιδιά

Έχουν μια μόνιμη απορία στο βλέμμα

Επιχειρούν μ' αδέξιες κινήσεις

να σταθούν στον παράλογο κόσμο

Έχουν ανάγκη από ζεστή αγκαλιά

και απ' Αγάπη

Είναι κλαδιά του κορμιού μας

Θα μεγαλώσουν

Θα σκεπάσουν τη Γη

Είναι το αίμα

που θα ζωντανέψει

τον μελλοθάνατο κόσμο

Πόπη Παντελάκη

από τη συλλογή Παραδείσια πουλιά

στο καπέλο μου, 2016