Την είδες την Ξανθούλα;

 

Λοιπόν, Διονύσιε Σολωμέ τι είναι πατρίδα;
 

“Πατρίδα είναι το χόρτο, γύρω από τους τάφους των αγαπημένων μας,
το μαλακό, το πράσινο, το ηδύ, το ολόδροσο, το πυκνό,
που δεν υποχωρεί χειμώνα- καλοκαίρι,
το ευγενές,
που άμα καμιά φορά θυμώσει
καταπίνει αυθωρεί
την πιο άγρια ζούγκλα κι όλα τα φίδια της.
Είναι το κλαδάκι το λιανό, το τρεμάμενο, το έτοιμο να σπάσει,
κι εκεί που πάει το χώμα ν’ ακουμπήσει,
πεισμώνει και γίνεται σπαθί,
υψώνεται,
χώνεται στα σπλάχνα των νεφών και τραβάει πάνω του όλο το φως
του κρυμμένου ουρανού.
Είναι οι σιωπές που δεν φορέσαμε στη γύμνια μας
κι οι λέξεις που ακόμη δεν μάθαμε να προφέρουμε
και να γράφουμε σωστά.
Πατρίδα είναι η αποστομωτική απάντηση
στην σκουριασμένη λεπίδα της ερώτησης
που μας περιμένει στη γωνία αιώνες τώρα,
να χύσει τα σπλάχνα μας στα ίδια λερά πεζοδρόμια της ιστορίας
που ξεψυχήσαν σπουργίτια και αητοί,
κυνηγημένοι απ' το μπλαβί κρύο κι απ' την πείνα.
Πατρίδα είναι η Ξανθούλα μες στην μεγάλη αγκαλιά
της μικρής της βάρκας.
Πατρίδα είναι η ξενιτιά της.”

Στέργιος Ντέρτσας

από τη συλλογή Μικρός αλχημιστής, 2019