Κορμί σαν πόλη

 

Άγνωστη πόλη τούτο το σώμα

ίδια ξενιτιά

δε γνωρίζω δρόμους, στενά, πλατείες

οι μουσικές ξένες

στα χέρια ψίθυροι που δεν καταλαβαίνω

απρόσωπο λιμάνι οι αγκαλιές

διάτρητο το βλέμμα

χάθηκα ήδη.

 

Εγώ θέλω να ξέρω πού πατώ

τα στέκια από το στήθος στα χείλη

να γεύομαι αέρα θάλασσας στα μαλλιά

ν’ αλητεύω στις στράτες του

με ξέδετα σαντάλια

μπλουζάκι με κομμένη τιράντα

να βρίσκω το στενό

που πάει στην καρδιά

κι η μυρωδιά του φιλιού

να σε θυμίζει

 

να ’ναι δικό σου θέλω το κορμί.

 

Μαίρη Θεοδοσίου-Νικολάου

από τη συλλογή Μπορεί και να ήθελε ν' αγγίξει τη θάλασσα, 2020